Ha fouge ennan, e sko gant e bennad kordenn war e beultrin, ken ma ’z a e tammou hag e bruzun, en e c’henou, pao pri e gorn-butun !…
— Ma feiz ! eme hor gwaz, pa zigouezin e bourc’h Poullan, e prenin eun all ; met evit laeret ne vin ket !
En eur deuler eur zellig ouz e c’haor, e wel he deve re garget, al leaz o tivera dioutan peb ar mare.
— Setu aze koll evidon, eme Kolaïg. Penaos diwall va bida da vera ?… Sell ! kantonier Beuzek a zo aman o tont d’e zevez, hennez a dle gouzout penaos ober evit-se… Hep ! kantonier, va bida aman a goll leaz, penaos ne gollo ket ?
Ar c’hantonier, paotr fin evel an holl gantonierien, a lugern gant ar blijadur e zaoulagad bliou en e benn :
— Hostaliri ar C'hoad-Pin n’ema ket pell ; ma vez eur banneig, e lavarin a-walc’h da stal d’it !
— Ya, ya, daou vanne zoken kentoc’h eget unan… Setu flipet peb a lommig ganto.
— Mat ! va den, eme neuze ar c’hantonier, setu aman evidout ha da vida : pa zigouezi e Poullan, kerz da gaout Herri, ar marichal, ha goulenn digantan eur c’hloc’hig bihan da brena, ha stag anezan ouz gouzoug da vida : ne gollo ken a leaz, pe n’eo ket me mab va zad ! Kenavo !
— Kenavo ! eme Kolaïg.
Hag hor C’haper en hent, laouen bras eus e gavadenn. Hep dale, e tigouez e bourc’h Poullan, war-dro eiz heur, hag hen dioustu da gaout ar marichal.
— Selaou ’ta, marichal, hervez m’am eus klevet, te a werz kleier bihan ?
— Ya ’vat, a bep seurt ; dibabit, mar plij !
