— Biken ne rin kement-se.
— Gwel ’ta paotr paour ! Setu aze ez peuz seiz krouadur. Bremaik abalamour d’an Aotrou-ze n’helli mui labourat evit gounit bara d’ezo. Petra ’teui da veza ganto ?
— N’eus fors ! Biken ne roin d’eoc’h hini eus va bugale !
En em gaout ar pez a garo !
— Evel a gari ; hast affo avat ; n’hellan ket chom da zale re ama, rak n’eo ket labour a vank d’in !
Mao a skrabas e benn hag a jomas eur pennadig da zonjal. Tremen a reas dre e spered meur a hini eus ar c’hontadennou en doa klevet ken alies er beilhadegou goude koan. Er c’hontadennou-ze Paol goz a veze tapet dalc’hmad en e lasou. Hag e lavare outan e-unan : « Deomp atao, me ive a ouezo tenna eun dreufleuzen da hennez, pa vezo deut ar mare. »
— Setu ama petra ’m eus sonjet, a lavaras Mao : Mar fellfe d’eoc’h kemeret ac’hanon, el leac’h kemeret va bugale, me a zo dare da ober marc’had ganeoc’h ?
— Gwelomp ’ta da varc’had, rag goude tout, n’eus fors d’in pe te da-unan pe da vugale da gaout.
— Ac’hanta, goulen a ran epad tregont vloaz adalek hizio, kaout bep mintin pa zavin mil skoed en aour en archedig koat dero am eus du-ze e kichen va gwele.
— Hag az pezo hervez da c’houlen : bep mintin pa zavi, epad tregont vloaz, e kavi mil skoed en aour en archedig koat dero a zo en da gambr e kichen da wele, ha d’an termen-ze e teui ganen d’al leac’h ma fello d’in kas ac’hanout.
— Ya, arabat avat e vankfe netra d’ar mil skoed a dlean kaout bep mintin, rag d’an deiz ma vanko eul liard bennak e vezo torret ar marc’had, evel just.
— Eun dra c’hreat eo. Ha brema e skrivi gant da c’hoad, da hano war ar paper-ma pourchaset ganen araok dont d’az kaout.
