Et in hep aoun ’rag ar maro,
Ewit ho zud, ho fe, ho bro,
Hag ewit-he holl pep Breizad
Hep keun a skuillo e holl voad.
Kousket en noz war ann douar,
En skeud ar stered hag al loar,
Bale dre ar glao ha ann erc’h,
Ha c’hoaz debri neubeud warlerc’h ;
Riska bemde bea lac’het,
Hag en un douvez dilezet,
Pe, ar pez a zo gwasoc’h c’hoaz,
Bea mac’hagnet da viskoaz ;
Pe en bro ann enebour fall,
Ober labour un aneval ;
Setu buhez ar paour soudard,
’N un amzer ken kriz ha ken stard !
Pa sonjann en se, ma speret
Gant heuz ha spont a ve skoët,
Hag a laran : « Ann dud er bed
« A zo gwasoc’h ’wit al loened !
« Lec’h em lac’ha hag em gazoud,
« Ober ann drouk hag em noazoud,
« Perag eta n’em garont ket ?
« N’eo ket ’wit-se int bet krouet ?
« Ah ! war ar brezel ma malloz,
« War ar re a glask dez ha noz
« Komer lec’h ann Anko ’n hon touez !
« Evel pa ve re-didalvez ! »
Ha ni, re-iaouank pe re-goz,
Chomet er gêr, goulomp bennoz
Doue d’hon breudeur, ’wit d’ho brô
Gant ar gonid ’voint prest distro !
