Ag er gred é chervige Doué

Eus Wikimammenn
Rouville, Alexandre-Joseph de (peotramant: Abbé d'Hérouville)
troet gant Guillôme, Joachim.
J.-M. Galles, 1829  (p. 135-138)


CHAPISTRE XIII.
Ag er gred é chervige Doué.


ER SERVITOUR.


HUI a ra deign, Guirhiés santel, én ol circonstanceu a hanaüan a hou puhé, exampleu caër ag en devotion gredussan.

En devotion gredus-cé oai hou conduyai peb plai de Jerusalem én amzér ag er Pasq.

Deustou ne oai meit Jojeb, hou pried, a oai obliget de monnet inou eit er gouil bras-cé, hui a yai ehué neoah guet-ou.

Rai-vras oai hou caranté doh Doué eit hum goutantein a hum acquittein hemb quin ag en devérieu de béré é hoh absolumant obliget.

Allas ! inean ingrat ma hon, n’en dé quet èl-cen-é, calz a faut, en e mès hum gomportet beta bermen é quevér en Eutru Doué.

Deustou de ol é zonnæzoneu ém hevér, ne mès bet aveit ou meit ur galon yein ha digas. Obliget é bet de gommandein deign guet mestroni eit me lacat de rantein dehou en aboeissance hac en inour a zelian dehou.


Mari.

Me mab, ur galon a gâr Doué n’ancoéha nitra ag er péh a éel pligein dehou.

Ne hanaüet quet calz ol er péh a vérit er mæstre a cherviget, mar douget gobér rai aveit-ou.

Considéret er péh a ra aveit er bed er-ré en héli, ha disquet guet-ai er péh a zeliéoh gobér aveit Doué.

Guélet ou gred : ne zougeant na poén na fatigue doh er chervige ; ind hum gêne é mil fæçon eit pligein dehou.

Hui a sellehai èl ur gênance vras rein liés d’er mæstre souveræn-zé mercheu a hou caranté. Goulen rai guenoh vehai hou obligein de vout fidel ha sourcius d’er chervige.

N’en dé ur méh aveit oh me ma ret lacat édan hou teulegat example en dut ag er bed, hac hou tavai d’ou scol eit disquein penaus é teliet chervige Doué !

Ah ! beoh ahoel quer gredus èl en dut ag er bed, ha ne souffret quet ma éellou er bed hum vantein a vout cherviget dré é ré guet mui a intampi, eit n’en dé Jesus dré er-ré a ra profession a vout dehou.

Ne veoh quet mui enta ag en nombre ag er grechénion-zé péré a gred en dout calz a zevotion a p’hum goutantant a obér er péh a gommand dehai lézen Doué, édan boén a vout punisset.

Ne rant-ind léh d’er-réral de chongeal é cousantehènt hemb poén col græce Doué, a pe éellehent hé hol hemb bout punisset ? D’er bihannan tout, ind a zouge Doué mui eit n’er hârant.

Douget-ean, me mab, en Doué-zé terrible én é bunitioneu ; mæs douget surtout n’er hâréoh quet assès, en Doué-zé quer mad ha quen dign de vout câret.

Un ami aveit péhani ne reoh just meit er péh a gommand teoh hou caranté aveit ou, a ean hou sellehai èl un ami tinér vras én é guevér ?

Er garanté ne sel quet a dost ; ne ra quet hemb quin er péh mé ma obliget d’obér. A pe gârér erhat é profitér ag en ol occasioneu eit pligein.

A p’hou penai aveit Doué ur garanté gredus, hui a gavehai ne reheoh jamæs assès aveit-ou.

Câret guet gred, hac er garanté a zouceï hou poén. Doué a scuil én un inean gredus un doustér péhani a ra dehi cavet pligeadur ér péh hé dès muihan poén e obér.
ER SERVITOUR.

O me mam carantéus ! obtenet d’hou croaidur er gred-cé a béhani é conzet teign, hac a béhani e hoès reit teign exampleu quer caër.

M’en avoué guet méh, en disterran poén em arrest. Er guetan tantation a annai hac a zihoustedigueah em laca de gol courage. Er respect ag er bed em gouni hac a vir dohon a héli en inspiration a hræce Doué.

Hui a uél en dobér e mès a vout accouraget. Ah ! déent hou instructioneu pourfitable d’allumein ém halon er garanti gredus-cé guet péhani é vélit bout cherviget en Doué a garanté.

————