Mont d’an endalc’had

Pajenn:Calloch - A Genoux.djvu/242

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ


« Breman kousk, o mem bro, ’Ma men dorn ar men gléan.
Gout e ran er vichér, me zo goaz, me zo krénù :
En tam Frans ’dan me mir birùikén n’ ou do éan...

Petra onn diragoh, o men Doué, meit ur prénù ?

« — Pe saillan drest d’er bleu, ur vouhal é men dorn,
Me faotred ’lar marsé : « Arog, henneh zo gour ! »
Hag é tant ar me lerh ér fank, én tan, ér skorn...
Meit Hui, Hui ouèr eoalh n’en donn meit ur péhour.

« Hui, gout eoalh e ret pegen goann é m' inéanù,
Pegen krin me halon ha truhek me hoanteu ;
Ré liès em guélet, o Tad e zo én néanù,
E heuliein henteu ha n’é ket Hous henteu.