Mont d’an endalc’had

An ale rosmani

Eus Wikimammenn

Oberennoù damheñvel pe handelvoù all zo ivez, gwelout An Ale Rozmani.

1890  (Levrenn I, p. 146-150)



AN ALE ROSMANI
____


   — Demad d’ac’h-hu, ma dousic coant !
— Ha d’ac’h ive, cloarec iaouanc !

   — Na setu me deut d’ho cuelet,
Mar n’ho carjen na vijen ket.

   — Na mar caret, caret bepred,
Mar ’man aman ’n hini garet.

   — En esperans-so a vewan :
E-man aman ’n hini garan.

   Pa dremenis an ôr vihan,
C’hui a gane hac a re tan ;

   C’hui a gane hac a re tan,
’Wit ma c’hlewet na rec’h ket van.

   — Mar carjec’h c’hui beza lâret,
Au ôr d’ac’h me ’m boa digorret.

   — Me ’m eus eun ti hac eul liorz,
Eur bern keuneud en toul ma forz ;

   Stanc ha feunteun am eus ive,
Met eur plac’h coant n’ fot ken d’in-me.

   — Mar dê eur plac’h coant a fôt d’eoc’h,
’Wit-on-me n’on ket evidoc’h :

   Me a zo gant Doue privet
A goantiri hac a c’henet ;


   Me a zo privet gant Doue
Dimeuz au eil hac egile.

   — Na n’oc’h ket gant Doue privet
A goantiri nac a c’henet :

   C’hui ac’h eus eur vizaj ardant,
A raïo ma speret contant.

   — Mar am eus eur vizaj ardant.
C’hui ’zo ive d’am zantimant.

   — Na zavan de deuz ma guele
N’ douchan ’r bouellad gwiniz leuve,

   Gwiniz leuve deuz ar c’haeran,
Pigal na corbon n’eus en-han.

   — Clasket gwiniz deuz ar c’haeran,
Pigal pe gorbon vo en-han ;

   Pigal pe gorbon vo enn-han,
En ho hini ’wit ar muian.

   — Tri re voto am eus uzet,
Ma dousic, o tont d’ho cuelet ;

   Laket ober ’r beware re,
Ha c’hoaz n’ouzon ket ho toare.

   — Pa vet scuiz oc’h uza boto,
Deut war zodenno ho lèro ;

   Pe ôtramant chommet er gêr,
Ha na golfet ket hoc’h amzer.

   — Entre ho ti ha ma hini
Zo eun ale a rosmani :

   An tu diouz-oc’h ’zo goenvet,
An tu diouz-in fleurisset ;

   Pez a discoez n’am c’haret ket,
Ma dousic, ha ma dilaizet.

   Me ’m boa reit d’ac’h eur gontel goant,
’Samblez gant eur walen arc’hant.

   — Ho contel ’zo uzet pell-zo,
O peillet per hac avalo.

   Mar noa roët d’in gwalenno,
Me ’m boa roët d’ac’h moneïo ;


   Me ’m boa roët d’ac’h eur ialc’h zeï,
A oa en-hi leun a voneï.

   Digasset ma moneï d’ar gêr
Ha dalt ho coalen, gaoudisser !


Keranborn. — 1848

______________