An excellanç eus an hano a gristen
Pa c’houlenner diguenac’h ha c’hui a so christen, e respontet en ur drugarecat Doue, penaus oc’h-eus an avantaich-se. Ræson oc’h-eus, ma bugale baour ; rac un Doue, non obstant e oll c’hallout, na ell quet rei dac’h un hano muy precius. Christen a sinifi discipl, aprantif, scolaër da Jesus-Christ. Christen a sinifi buguel da Jesus-Christ. Caëra hano ! pa zeo guir penaus hep an hano-se na elfomp birviquen antren er gloar eternel ; rac evit antren en env eo ret bezàn christen, da lavaret eo, bezàn badezet, credi ha praticàn doctrin J. G., ar pes a hanver bezàn christen. Examinet, eme an Abostol, an hano a douguet ; mæs na ancoueet quet an deverio a c’houlen eus o peurs. Ar c’hristenaich, eme S. Cyprien, eo maro ar c’hrimo ha buez ar vertuyo. Songet oc’h-eus-u en quement-se ? Respectet oc’h-eus-u hac enoret dre ho obero, an hano peini a douguet ?
An histoar a lavar dimp penaus ur servigerez hanvet Blandina, goude bezàn bet persecutet ha tourmantet adalec ar beure bete an nos, a voe lequeet er prison evit quemeret un neubeud repos ; tennet ac’hane, et voe crouguet ous ur voëen, exposet d’ar loenet brutal, pere na touchont quet outi. Obliget a voe ar vourevien d’è lacat c’hoas en prison evit souffr tourmancho nevez. En deiz varlerc’h e voe tennet eus ar prison, dispennet a daulio fouet, taulet en tàn, daspignet en ur roëd gant ur c’hole-taro furius ; mæs evel na verve quét, e voent obliget da drouc’ha he goug gant un taul sabren. En he oll dourmancho, ar servigeres santel-màn a levere san-cess : Me so christianes ; ha quen lies gueich ma prononce an hano-se e quemere un ners nevez. Un diacr hanvet sanctus, eus ur memes quær, Vienne en Franç, ebars er memes persecution, a grie en creis an tourmancho penaus e voa christen. Goulennet a voe digantàn : Eus a be-bro ezoc’h-u ? Me so christen, emezàn. Pe stad eo oc’h hini ? Me so christen, eme ar sant. Azeet e voe en ur gador houarn ru ; appliquet e voe lamneïo ruyet voar e vempro, quen na voe rostet e elvoac’h ; souffr a ra tout ep memes huanadi, mæs ous en em repeti sancess penaus e voa christen. Chetu a-se penaus o deus enoret ar sænt an hano a gristen peini a voe roet d’ar bobl fidel er guær a Antioch er bloas 43. Quent evit an amzer-se e voant hanvet tud an hent, disciplet Jesus, nazarianet, abalamour ma voa Jesus-Christ eus ar guær a Nazareth. O christenien, eme S. Leon, hanaveet an dignite, an excellanç eus an hano a douguet ; respectet-àn, na ruyet quet da avoui partout Jesus Christ ; rac piou-benac n’en anzavo quet dirac ar bed, na vezo quet anzavet gantàn dirac e Dad eternel.