Unnecved Cantic. E pehini e c’hallier a nevez ar bec’heurien da zistrei ouc’h Doue

Eus Wikimammenn
J.-B. Lefournier, 1836  (p. 48-50)



UNNECVED CANTIC.


E pihini e c’halier à nevez ar becheurien da zistrei ouc’h Doue. Var an ear gallec : Quoi ! j’aurais pu vous amuser.



O va Doue, c’hui a zo mad !
Ne ell den e ignori ;
Pep tra er bed-mâ en ê stad,
E lavar da bep hini ;
Ha couscoude an den dives
Ne sonch quet è quemen-se ;
Pe guen dign eff’en à drues,
Queit a ma chom er stad-se.

An eê, ar mor, hac an douar ;
Va Doue, oc’h eus croüet :
Evit an den, an oll er goar,
Eo oc’h eus y furmet.
An den gouscoude, tra estoun !
Eo a deu d’oc’h offanci ;
Hac en zo mounstr quen dirèzoun
Ountâ da gomparachi ?

Va daoulagat squillit daëlou,
C’hui va c’halon, hirvoudit,
O consideri dizurziou
Ar grouadurien divrid,
Pere a zuch d’o fassion,
Goas eguet anevalet,
O vouga moües ar rèzon,
Evel pa vent egaret.


Ne zonges quet fur, pec’heur paour,
E teues da goll da ene,
N’eus couscoude arc’hant nac aour
Da rapari ar c’holl-ze.
Ma songes er stad ma veves,
Da galon a ve rannet,
Ha da gundui ur vues neves
Souden e vez rezolvet.

Ma songes piou a offances,
Te a ve digonsolabl ;
Ha netra er bed ne gaffes
Eveldod quer mizerabl:
Lavaret a raes, me zo sur,
En zo bras va c’hrueldet,
Da veza, buguel dinatur,
Ous Doue en em revoltet.

Sell en dro dit, hac e veli
Mad-oberou da Groüer ;
Ne ouffes quet o niveri
Hac ez pe c’hoant d’e ober.
Penaos eta, va mignon quer,
E c’helles-te hep scrija,
Outragi un tad quen tener,
A ra evidot pep tra ?

Ar grouadurien hep rèzon,
M’ar o deffe ar parlant,
A c’houlenfe punicion,
Enep da gomportamant.
Consider-ta da zallentes,
Antre ennot da-unan,
Ha me c’hassur, e guiriones,
E cvhoulenfès chench buan.

Heul ar feiz ac’heus recevet,
Selaou moüez ar rèzoun ;

Hac hep mare vezo touchet
Ha mantret oll da galoun.
Lavaret a ri, an ifern
Am’eus mil gueich miritet,
Ha Doue a zeu d’am espern ;
Red eo dign-tâ e garet.

Ma pe tanveet an douçder
A zo e servich Doue,
Te lavarre e peb amzer,
E petra e songen-me ?
Ar bed am’eus, siouas ! caret,
Ha n’em’eus cavet ennâ
Nemet poan gorf ha poan speret,
En anzao a ran bremâ.

C’hui ebquen, va Doue, zo mad,
Ha capabl d’hor c’hontanti ;
Hep d’oc’h ne gaver e peb stad,
Nemet nec’h ha melcony.
Dirac an oll er presegan,
Dre m’’eus en aproüet ;
Ra vezo ar joa à satan,
Gant pep unan saouret.