Trente mélodies populaires de Basse-Bretagne (1931)/Lavaromp ar chapeled

Eus Wikimammenn

Oberennoù damheñvel pe handelvoù all zo ivez, gwelout Jesus tentet ha Drindet santel.



LAVAROMP AR CHAPELED
DISONS LE CHAPELET
Traduction française en vers de
FR.COPPÉE
                  
Musique de
L. A. BOURGAULT-DUCOUDRAY



\version "2.18.2"
\header {
  tagline = ##f
}
\score {
  <<
    \new Voice = "kan" {
      \set Staff.instrumentName = \markup {\large \bold N°9}
      \autoBeamOff
      \relative c' {
        \clef treble
        \key a \minor
        \numericTimeSignature 
        \time 3/8
        %\partial 8*4
        % \set melismaBusyProperties = #'()
        % \override Rest #'style = #'classical
        \tempo \markup {Grave}
        \compressEmptyMeasures
        \override MultiMeasureRest.expand-limit = #1
        R1*3/8*8 | a'8 a4 | g8 a c | b a g | e e d | e e4 ~ | \break
        e8 r8 r | a8 a4 | g8 a c | b a g | e e d | e e4 ~ | \break
        e8 r8 r | c'8 c4 | b8 c b | a g a | b c b | \break
        a g4 | a8 a4 | g8^\markup { un peu élargi } a c | b a g | e e d | e8 e4 \bar "|." 
      } 
    }
    \new Lyrics \lyricsto "kan"
    { 
      %\override LyricText #'font-shape = #'italic
      La -- va -- romp ar cha -- pe -- led, stou -- et var an dou -- ar __
      Je -- zus a zell ou -- zomp di -- var ar me -- nez kal -- var __
      Ne domp ne -- met pe -- c’her -- ien ha pe -- o -- rien gwi -- rion,
      O Je -- zus, sal -- ver mat, deut da rei deomp nerz -- ka -- lon.
    }
  >>
  \layout { 
    % indent = #00
    line-width = #160
    %  ragged-last = ##t
  }
  \midi {
    \context {
      \Score
      tempoWholesPerMinute = #(ly:make-moment 60 4)
    }
  }
}
I


Lavaromp ar chapeled, stouet var an douar ;
Jezus a zell ouzomp divar ar menez kalvar ;
Ne domp nemet pec’herien ha peorien gwirion,
O Jezus, salver mat, deut da rei deomp nerz-kalon

II

Piou ’n dije guir da glem dindan ar poaniou garo
Pa wel Jezus, mab Doue, o kerzet d’ar maro,
Eb lezer eur glemmaden e kreiz e dourmanchou,
O Jezus, deskit deomp penôz karet hor poaniou

————


Ce beau cantique, empreint à un si haut degré d’un sentiment d’austérité et de « détachement », est dans le mode dorien. Dans la musique grecque, le mode dorien, comme l’ordre dorique en architecture, avait pour caractères distinctifs la fermeté, la sévérité et la sobriété.

Ce mode est basé sur une dominante : aussi sa terminaison ne conclut pas. L’expression vague et indéterminée de la cadence dorienne donne ici à la mélodie un singulier cachet de grandeur.