An dud yaouang pa zimezont Na ouzont ket petra ’ reont
bis
(Diskan)
Ah ! pebeuz tristidigez ! Ah ! pebeuz kalounad !
Pa dremen ar yaouankis, échu an amzer vat !
II
Kredi a reont, an dudou kez, E kuez an aour a veg ar gwez
bis
III
Pa dal eo red atao poania Alies ’vit gounid netra.
bis
IV
Kredi a reont gant karantez E rener mat eun tiegez,
bis
V
Pa dalv karantez eb labour Na c’hounit ket eur banne dour.
bis
VI
Mignoned, abars dimezi Klozit eul liorz ’tal ho ti.
bis
VII
C’hui lako ennhan bep eil tro Goude ’n eured tri bod c’huero,
bis
VIII
Bod nec’h a ziou, bod klem a gleiz Ha bod ran-galon en ho c’hreiz.
bis
IX
Tro-var-dro greun pasianted, Ha mont alies d’ho guelet ;
bis
X
D’ho doura mat, dour a vezo, Euz ho taoulagad e kuezo.
bis
XI
Setu va son, brema, va zud, Ervez ho c’hoant, klaskit ho klud.
bis
————
La première phrase de cette chanson est construite dans le premier mode du plain-chant avec si naturel (mode de l’Ave maris Stella),
La seconde phrase, servant de refrain, dans laquelle apparaît le si bémol, est dans le mode hypodorien.
Cette mélodie, qui est composée de deux phrases de six mesures, a un grand caractère ; le refrain surtout présente dans sa concision, une intensité d’expression remarquable.