1. — Ann ene mad. — Na c’houi zo mad a-vepred hag atao, o va Doue, e-kenver ar re a vev enn ho toujans ! Pa zonjann peger braz eo ar feiz hag ar garantez ho deuz eneou santel zo, pa dostaont oc’h ar zakramant sakr, neuze e teuann aliez da ruzia gant ar vez o welet peger ien ha peger seac’h eo va c’haloun, pa dostaann ouz hoc’h Aoter hag ouz ann daol zantel.
Mez am euz o veza ne d-eo ket va ene tennet war-zu enn-hoc’h hag entanet a-grenn dira-z-hoc’h, hag o veza n’ounn ket evit ho karet stard evel m’ho deuz great eunn taol braz a gristenien. Pa vezont-hi oc’h en em lakaat e stad vad, ar re-man n’int ket evit miret oc’h ho daelou da redek, ker braz eo ar c’hoant ho deuz d’ho tigemeret, ker braz eo ho c’harantez !
Ho c’haloun hag ho genou a zo digor
