Un ozac’h côs a Boullaouen,
O vont d’ar foar da Rostrenen,
Da anter Ebrel e mis Even,
Etre unec heur ha creisde,
E c’hanas daou a vugale.
Qenta mab en devoe voa Yan Farioqin,
Ur gourmand infam, stoter er vassin,
Zo bet e Paris o tesqi an nigromanç,
A eston an dut sot gant cals a eloqanç.
An eil qent ma voa deut er bet
Ne voa qet c’hoas ganet ;
Hanvet voe Yan al Lorennec ar pot fin,
A voe grêt Sacrist e bourg Plestin,
Ha barner en departamanchou,
Pehini en deus grêt ordrenançou
Ma renco an oll merc’het yaouanq,
Da lavaret eo, neb a zo friant ha coant,
Mont gant ho mignonet d’an arme,
Ha da gousqet bemnos gante.
Rac-se, merc’het va bro, en em depechit pront
Ha deut da boqat din pa vezoc’h prest da vont
Evel amazonet da gaout ho rejimant,
Da lipat ho routiq a zo potret vaillant.
Peder pe bemp plac’h a Baris
A deuas d’en em glêm dre valiç,
N’oa qet avoalc’h evit pepini eur goas,
Daou pe dri n’oa qet re, na memes davantach.
Pa ezont dirac ar roue,
E leversont ar franc virione :
Fidel omp, emeze, d’ho lezen,
Accordit deomp-ta hor goulen,
Neuse souden voe grêt commandamant
D’ar merc’het divalo hag ive d’ar re goant,
