Pajenn:Sauvé - Lavarou koz a Vreiz-Izel, 1878.djvu/120

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
— 106 —
716

Etre Pask ha Meurlarjez,
Seiz sizun nemet daou dez.

717

Etre Pask ha Pentekost,
Seiz sizun penn ha lost.

718

Pask gleborek,
Eost baraëk.

719

Pa zav al loar abarz ann noz,
Had ar panez antronoz.

720

Ar ran a gan kent miz Ebrel
A ve gwelloc’h d’ezhan tevel.

721

Pa gan ar ran e kreiz an deiz,
Neuze vez poent gounid ann heiz.

722

Pa gan ar ran e kreiz ar prad,
Neuze vez poent gounid peb had,
Nemet al lann hag ar pilad [1].

723

Evit ar raned da gano,
Ma bioc’hik paour-me a varvo ;
Pa gano ar goukou d’eomp-ni,
Ma bioc’hik-me ne varvo mui.

724

Dre ma tosta hanter-Ebrel,
E kousk ann oac’h hag ar mevel ;
Ar vroeg a lâr en miz Mae
D’ar vatezik : demp ive !

725

Er bloaz biseost nep a ve finn.
A laka kanab el lec’h linn [2].

726

Da c’houel Pêr, planta kignenn ;
Da c’houel Pêr, skoulma kignenn ;
Da c’houel Pêr, tenna kignenn.

727

Ebrel c’harw,
Porc’hel marw.

728

Blavez gliz,
Blavez gwiniz.

  1. Le pilat, aujourd’hui inconnu en Bretagne, mais très-souvent nommé dans les anciens titres, était, si l’on en croit Cambry qui pourrait en avoir vu les derniers échantillons, « une espèce d’avoine ou de blé avorté qu’on ne pouvait manger qu’en bouillie. On n’en donne point aux chevaux, dit-il, ses extrémités trop aiguës pourraient s’attacher à leur gosier, et leur causer une toux dangereuse ; ils le refusent et le rejettent. » (Voyage dans le Finistère, par Cambry, avec des notes par le comte de Fréminville, Brest, 1836, in-8°, p. 130.)
  2. Var. Bloavez biseost, nep a ve finn,
    A losk ar c’herc’h hag a had linn ;
    Nep a ve finn, ar bloaz warlerc’h.
    A losk al linn hag a had kerc’h