Pajenn:RBV 1867-1 p436-445.djvu/1

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
POÉSIE.


————


LA BRETAGNE A M. DE LAPRADE.

[1]

————


Potius mori quam fœdari…


Courbée sur mon penn-baz, telle qu’une mendiante aveugle, — je marchais sur la route, très-inquiète et très-exténuée, — et je me disais tout bas, les larmes aux yeux : — « Mon Dieu !!… je suis dans l’abandon comme une pauvre orpheline.

» Où êtes-vous, jours de splendeur ? où êtes-vous, santé robuste ? — enfants affectueux, les plus forts de l’univers, — batailles, combats tumultueux, beauté, biens immenses , — le vent vous a tous emportés ; je ne suis plus, hélas ! qu’une ruine. »


————


AR VREIZ D’ANN AOTROU DE LAPRADE.


————
Kentoc’h mervel eged en em vastari.


Daoubleget war ma fenn-baz evel eur baourez dall
E oann o vont gand ann hent, marc’heduz braz ha fall ;
Hag e lavarenn, zioulik, daelou em daoulagad :
« Doue !… me zo enn dilez evel eunn emzivad.

» Deiziou kaer, pelec’h oc’h-hu ? pelec’h oc’h-hu iec’hed ?
» Bugalez karantezuz, ar c’hrenva euz ar bed,
» Emgannou, stourmou trouzuz, gened ha madou braz,
» Ead oc’h holl gand ann avel, enn dismantr ounn, siouaz ! »

  1. Voir la Revue, livraison de février 1867.