Nemet pa vanke e arc’hant,
Bepred ec’h eve gwin-ardant ;
Neuze, avat, ne doa nikun
Kerkouls hag hen war e vutun.
Er marc’had, e-barz ar foariou,
Den ne rê d’ezan e voutou.
Beteg ’n e gousk, o ma c’hredet,
’Krafe ar bleo war e vruched.
Marteze e tebras e draou,
Petra bennak ’reas prenaou ;
Met holl ez oant da baea c’hoaz,
Da vihana, pa dremenas.
Ar pez ’zo gwir ’n o c’huzulig
Diou goummer ’gonte goustadig,
— Int-i ’devoa e lïanet. —
« Nag a vleo gris war e vruched !
Aman e lezas war e lerc’h
Eur mab seder ha leun a gerc’h,
Deut da « vleveg » en emgannou,
Ha karget a vedalennou.
Eur wech, pa zistrôas d’ar gêr,
Gregache ar merc’hed er stêr :
« Arru eo paotr Job Dinac’het ;
« Hennez ’zo bleo war e vruched ! »
