Gant ma vo kalonek... Lavaret eo bet din dija t
Ne vern rusk ur wezenn mar deo yac’h ha yaouank he c’halon !
Ya, ne vern rusk ur wezenn, rak ur wezenn n’he deus ket a boan, hi. (Chom difiñv a ra e korn an oaled, stouet e dal).
Me ’m eus d’ober er-maez ; ha ne fell ket deoc’h dont ganin, Maria ? (Izeloc’h, da Varia hepken). Deuit ! Re nevez eo e walleur c’hoazh. Poan en deus ouz ho kwelout.
Doue mat ! Petra am eus graet deoc’h evit bezañ kastizet ken kriz-se ?
A, perak on bet er-maez e nozvezh an tangwall, e-lec’h kousket sioul em gwele pluñv : kousket, pe ober van da gousket, da vihanañ. Ne vefen ket ken gwalleürus bremañ... Ha kompren a rez, paotr diskiant, Malo Drean ar foll, kollet ec’h eus da vuhez !
Nag ur brav a zen ! Te a c’hello bragal bremañ, e-kreiz plasenn an iliz ! (C’hoarzhin c’hwerv a ra).
