an diaouled ! Ha dindan gwiskamant ur manac’h
hag a vev diwar an aluzon ! Mil mallozh ! A !
fiziañs am bo c’hoazh en ur manac’h. Ar venec’h-se
a ra an neuz da vezañ paour evit ober droug d’an
dud kaezh. Penaos e chomfent bev ma n’eo ket dre
laeroñsi ? A ! amprevan ! a diaoul ! Va zroad !…
va zroad !… er plad-se !… o ! askornoùigoù bihan !
Laer ! torfedour ! muntrer ! lazher ! lazher treid-moc’h !
O la ! o la ! Ar c’homzoù-se n’int ket komzoù dereat… ar fallañ tra eo kounnariñ, hag ur pec’hed bras eo da vezañ kofesaet hep koll amzer… Rak, ma tegouezhfe deoc’h mervel gant un taol-gwad, feiz, n’ouzon ket petra a c’hoarvezfe ganeoc’h. Asa ! asa ! n’hoc’h eus ket klevet mat.
N’on ket bouzar emichañs.
N’hoc’h eus ket komprenet.
Ha krediñ a ra deoc’h on un azen ?
Nann ! nann ! — Met…
N’eo ket gwir, marteze ?
Gwir petra ?
