Pajenn:Officeu eid er Sulieu ha gouilieu principal ag er blai.djvu/807

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

Gouyan. 807 lae mese : dicam Deo : Zoué péhani e râ d’ein er vuhé, roe larou dehou : hui-é me relirance. Susceplor meus es. r

Quare oblilus es mei:

et quare contristatus in-ccdo, dum affligit me ini-micus ? Dum confringantur os-«sa mea : ezprobraverunt miht qui tribulant me ioi-micimei. Dum dicunt mihi per singulos dies : ubi est De-us meus ? Quare tristis es, anima mea? et quarc con-iucbaa o(ie ? Spera in Deo, quoniam adbuc confitebor illi : sa-/hitare vultus mei et Deus meus» Requiem. Ant. Sitivit anima mea ad Deum vivum : quando veniam, et apparebo ante faciemDomini ? < ... ’jf. Nc Iradas bestiis animas confilentes tibi. Et animas pauperum tuo-rum ne obliviscaris in fi-nern. Pater noster. Perac en em ancoéhet-hui ha perac en em lausquet-hui én aflKction idan goaien m’a-nemis ? Ind ehra quement a boén d’ein, èl pe iraillehent m’is-quern a p’hum laquant d’em zemal ha d’em méhequat: . Én ul larèt d’ein de bep momand guet un ton anju-lius : mèn é ma hou Toué ? - Maes, m’inean, perac é oh- • hui trist, ha pcrac eo cm troublet-hui ? Espéret é Douéjrac m’em bon hoah er bonheur d’er mêlein, a pTen dé me Salvér ha men Doué. AnU M’inean en dès qr séhèd bras de hum joénlein doh Doué, péhani e zou me nerh ha mem buhé : ah! pe-gource é hein-mé d’hum bresantein dirac-t-hou ? jf. Ne ret quet berh d’el lonnèd cruel ar cn ineaneu péré hou mêl; Ha n’an-coéhet quet elt mad ineaneu hou queih peurerion. LEfON VII. Job, ch. 17. Ponnérrat e hrei me sperèd, berrat e hrei mem buhé, ha ne hellan bout én gorto meit ag ur bé. Ne bum gavan .quet cablus a béhèd; ha neoah meit afflictioneu ne hum bresant dirac men deulegad. Mses délivret-mé > Eutru