Pajenn:Officeu eid er Sulieu ha gouilieu principal ag er blai.djvu/485

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

uit ag en Âviél santel revè S. Lucas. Ch. 19. Ên amiér-honl| Jeius e taras er barabol-men ïisciplèd : boul e oé un dén a ïhuél calité, pébani e yé d’ur vro forb pèl eit quemér iooo nr ranteleah aveit-liou, ha donnèt neié én dro : ha , goodé en devout gal-huet dêc ag é servileñon, ean e ras dehat dêc péh ar-gand, hag e laras dehai : laqueit-ind de bourfilein bela ne lein ; mees, èl m’en devoé er ré ag é vro clt doh-t-hou , ind e gassas ré a ou ferb d’er havouèt ha de larèt dehou : ne veonamb quet ma vou hennen e vou hur rouè. Arñhue e bras enta, a pe aistroas én dro, gpndé en dout receuet é bouvoér a roué, ma hras don-nèt dirac-t-bou é servilerioo , de béré en en devoé reit é argand, aveit gout péguement eo devoé gouniet pcb-unan a nehai. £r hetan e zas hag e laras : maestr, hou péb argand en dès gouniet dêc péh aral. Ean e rescon-das dehou : courage, servitour raad, rac ma oh bet fidel ér bihannig-cé a dra em boé laaueit étré hou teourn, hui hou pou idan hou perh dêc kér. En eil e xas hag e laras : msestr , hou péh argand en dès gouniet puemb péh aral. É vaeslr e laras dehou : me vèn ehué ni’hou pou idan hou perh puemb kér. Un drivèd e sas hag e laras dehou : msestr, chetui amen hou péh argand € mès dalhet gronnet mad én ur mouchèd, rac me mès hou louget, dré ma houyan é oh un dén cñ , e houlen ^én dro er péh ne boès chet reit, hag e aest er péh ne hoès chet hadet. É vaeslr e rescondas dehou : fal servi-iour, dré hou quéneo prop en hoo jugean j bui e houyé è on un dén cri péhani e houlen én dro er péb ne mès chet reit, hag e aest er péh ne mès chet hadet : perac enta ne hoès-hui laqueit me argand de bourfitein; asel^ fin, a pe vehen dèit én dro, m’em behé-ean bet lennet guet er poorfit ? Nezé eao e laras d’er ré e oé inou : Lamet guet-hou er péh argand en dès ha reit-ean d’en hani en dès déc. Mses, maeslr, e larezant-ind, en dout « hra déc deja. Eid on mé, m’el lar d’oh, em’ean dehai,