Pajenn:Officeu eid er Sulieu ha gouilieu principal ag er blai.djvu/199

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

é hpbér Er Sul Scxagerim* 190 èt «Thai, mc hum gav obligei d’er gobér oeoah eïd hou tiifari: mardint Hébreosèd, me zoo cboé; mar diol Ura-élilèd, me sou ehué ; mar dint a ligné Abraham, me sou ehué; mar dint Minisirèd de Jesus-Cbroo*st, deuflou n*en dé qoet ur mercbe a avulaet, m’cl laroa oeoah, me zoa moi aveit-hai. Me ïoo bet muyoh ér prisooieu, me *ou bet blosset liessoh, me sou bet liès tost d’cr marbue. Me mès receuet a berh er Joivèd, puemb gèéh, niu laol foét ha tregond; lair gùéh é on bet foêilet guet gùial ; ur boéb é on bet meioaleil; lair gùéh é ma bet collet er batimant ma oen abarh; me aoo bet un oos liag un dé é sôl er mor. Me mès groeit calz a voyageu : roe zou bet é riscl ar er riviéreu, é riscl a gouéh étré deourn lairon, é fiscl a berh tud a me nation, é risd a berh er bayannèd, é riscl ér goér, é riscl éa deserh, é riscl ar er mor, é riKl a berh faos berdér : me mès aoduret trebil ha fatig, veil-leu paud mad, nan ha séhet, yuneu billeih, aneooit ba nuahadur. Opeo en afflictioneu-zé a zianvès, er soorci ol ag en llisieo e dracass bamdé me sperèd. Pibue e zou goan hag én dangér a gouéh, hemb ne santan me neih é hoannal, dré ma tougean aveit-bou? Ne sanlan-mé me balongloéset a pe za d’ooan-benac hum scandalisein? Mar faut hum hlorifiein, m’hum hlorifiou a meagoanne-digueab« Doué ha Tad hur Salvér Jesus-Chrooist, péha-ni e zou beoiguet de jamses, c houér ne laran quet gueu. É Damas, er goarnour ag er brovince, a berh er roué Aretas, e bré spial doh-ein eit me hemér; maes dischen-net-oen bet én ur manequin, dré ur fenestr, a lein niur er guér, bag èl-céme achapas ag è zcourn. Mar faut bum hlorifiein ( penaus-benac ne jauge quet er gobér ), me gonzou a visioneu hag a révélaiioneu en Eutru Doué. Mc hauâu un dèo é Jesus-Chrooist, pébani e zou bet, boul-zou bermea open puarzêc vlai, ravisselbet cndrUèdnean (hag ean e oé goet é gorv pé hemb è gorv, ne houyan quet, Doué e houér); nues gout e bran é ma bet ravisset eo dén-zé d’er baraouis (hag ean e oé a gorv pé a inean, ne bouyan quet, Doué e houér), hag é cleuas treu segrèd n en dé quet permcttet d’un dén larét. Me hellcrbé hum