Pajenn:Marigo - Buez ar Sænt, 1857.djvu/772

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

arpeoc’h ne badas quet pell. Tud avius ha maleürus èn accusas ê faus dirag ar Roue, peini oc’h o c"hridi re vuan, a lavaras dre e gol^r nealle quet cNaout peoe’h en e Rouantelez gatit Arc’hescop Cantorbery. Officerien ar Roue, pere a glevas quemense, o cridi e razent plijadur de*â o lemel e vuez digant an Escop, a redas gant ur vanden soudardet, ec’his tud revoltet, d’an Ilis ê peini emedo en Orseson ;.an dyd a IIis a falveas dezo serra an oryou, maes ar Sant a viras, en ur lavaret ne voa quet ret difen an Ilis evel ur c’hamp a Arme, ha penaus e voa disposet da soufr a galoh vad ar maro evit souten an Ilis. Neuse e lavaras d’ar soudardet Tacât evez a-bers Doue ne noazzent da nicun eus e bobl, ac o veza en em lequeet var e zaoulin, ha rcconimandet e ene da Zoue, d’ar Verc’hes Vary ha da Sant üenis, e presantas gant couraich ebenn sacr, var peiui e recevas un taul sabren, peini en digoras dre an hanter. Mervel a eure er bloaz 1.170, oaget a dri bloaz ac hanter-cant. Pa glevas ar Roue ar maro-ze quer cruel ha quen es-trainch, e voe quen touchet ha quer glac’haret, ma chommas meur a zez eb dibri nac cva ; mont a reas var be ar Sant, gant un habit simpl hadiarc’hen, scuillaa reas ca!s a zaélou, e fa§ prosternet var an douar ; côfes a reas publicamant e faut, ac e c’houlennas pardon digant Doue ha digânt ar Sant. Ar gonversion-mâ eus ai Roue a voe consideret evel unan eus a vii aclou ar Merzer san-tel. REFLEXI0N. Sant ïhomas Cantorbery en devoa meritet an istim eus e Brin^; ar Prin^-se er c’hargas eus e faveuriou, ac er greas Chancelier eus e Rouantelez. Ar Sant en em acquitas eus ar garg vras-se gant fidelite, gant pep lealdet; cousgoude ne allas quet miret ne voe disgraciet gant ar Princ, peini goude beza lamet digantâ e garg ac e vadou, er persecutas bete fin e vuez, ac a Voe caus ma soufras ur piaro criz ac estranch. Peguer fragil, peguen inconstant eo faveuriou, mignonaich ha gra^-vad ar re vras ba puissant eus ar bed, ha peguen alies e teuont-y d’en em zeinch ê cassoni I Eürus an nep n’o c’lilas(j quet. Clasquit grac-vad ha faveuriou an Aiitrou-Doue, peim \