Pajenn:Marigo - Buez ar Sænt, 1857.djvu/662

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

AL. R E F L E X I 0 N, SantGuinal a guemeras evit e Zirecteur an Abat santel Gue-nole, ac a lavaras dezan : Prest oùn , va Zad, da ober a galon-vad quement a ordrenot dtn abers Doue. £etu a-se (goude beza goulennet digant Doue, ha choasetocli unan gant prudanc ho Confessour) an dispositionou gant peini e tleit chelaou an avi-sou-mad a ro deoc’h; e gonsideri a dleit evel roet deoc’h gant Doue evit ho cundui cTan Eê, evit rei cusul deoc’h en ho toue-tou, evit hb consoli en ho poaniou interieur, evit ho creaat er gombat oc’h-eus da souten a-enep adversourien ho silvidiguez, evit disolei deoc’h finessaou ha tromplerez an drouc-speret. Beza ez eus tud ac o deus ur goustianc franc ha ledan, an drouc-speret a glasq bepret francât muy-oc’h-muy coustianc ar re-se, en ur ober dezo songeal ne ve quet a zrouc ê lec’h ma ez eus ; re-all o deus ur goustianc re striz ha scrupulus ; an drouc-speret a ra e bossibl evit strizzat muy-oc’h-muy coustianc ar re-mâ, en ur ober dezo songeal e ve pec’het ê lec^h ne deus quet. Certenamant ar re-mâ ac ar re-hont o deus ezom a gu-sul, ha ne dleont quet heul o speret o-unan pe o santimant propr, maes en em regli var avis un Directeur mad ha prudant. Ar gundu a zalc’h Doue varnomp a so admirabl, maes alies ne anaveomp quet anezi : ne ellomp quet eta beza assuret e vemp en hent eus ar silvidiguez , nemet oc’h en em abandoni arftaeramant d’ar gundu eus ar re pere a ell èn discleria deomp, ha pere hor gouarn a berz Doue ; dèzo ha non pas deomp eo, e tisquez Doue an hent a dleomp derc’hel, eus anezo eo en deus lavaret Jesus-Christ : Piou benac ho cheleo, arn cheleo-rne; ha piou benac ho tispris, am dispris-me. 0 peguen eürus eo an den peini a obeiss gant fidelite d’e Zi-recteur ! e ma eyel en ul lestr ê pelec’h e all cousquet ê repos, ha ne vanco quet anezân da erruout er porz eus ar silvidi-guez, abalamour ma zeo Jesus-Christ e bflot. Maes an hini en em c’houarn dre e benn e-unan , dre e santimant propr, ne vanco quet da squeï ous ar garrec, ha d’en em goll maleüru-samant. Obeissit eta , ene christen, d’ho tad spirituel, evel ma obeiss ur c’hrouadur bian d’e vam. Scriveteo, Ma na zeuet da veza cchis ur chrouadur, ne antreot quet e Rouantelez an Eéy da ouzout e, ma ne douc’h humbl ac obeissant evel ur c’hrouadur. 0 va Doue, anaout a rân va dallant^ ha va ignoranc; que-meret a ran an nôs evit an deiz, an devaligen evit ar sclaerigen, an drouc evit ar mad, an erreur ac ar gaou evit ar virionez ; i