ERA A MONFALCO, GUERCUIfiS. Aji Santes-mâ guinidic eus ar Guaer a Monfalco en fta-ly, ne gave quen plijadur d’an oad a bemp bloaz, ne-nemet o pidi Doue. N’e devoa c’hoas nemet e’huec’h vloaz pa c’houiennas ha ma obtenas conge digant he e’herent da vonet en ur Gouent. .Ravisset gant joa da veza bet recevet en ur Gommunaute quer santel, e oom-man<jas aneuse da viret ar memes reglen evel al Leane-set, ha gant ur ferveur quer bras, ma voant soueset-oll. Diaez e compren penaus ur verc’hie a seiz bloaz e devi-ze bet ar gouraicn, ha memes ar sonch d’en em vortifia evel ma ree. An desir bras e devoa da soufr evit Jestis-Christ, a ree dezi pratica mortificationou estonn. He guele a ioa an douar noas, pe arplênch ; ar vogueriou eus he c’hambr livet gant he goad, a zisque ar rigueur gant peini e trete he c’horf inno^ant. Ar sujet ordinal eus he Oraeson a ioa Passion hor Salver : contempli a ree nôs-deiz e ga-rantezac e vadelez infinit da vezaanduret poaniou quer bras er Jardin Olivet ha var Menez Calvar evit ar bec’he-rien. Un ene quer santel, ne alle quet mancout da véza e-^rouvet dre ân dribulation evel an aour dre an tân. Soufr a reas epad unec vloaz ur sec’hor bras en he Orae-sonou, ac ouspen-se tentationou cruel : caér e deyoa ;ouela achirvoudi, ha qrisqui memes hefinigennou, se-ilanti a ree dezi bepret beza abandonet; Doue a rentas dezi erfin ar ppoc-b, ac a reas deeisantout ar rest eus he buez un dou^der spirituel peini a ravisse be chalon. Quentre ma én em santas elan, erecevas arSacraman-chou dive/a, petra benacne seblantequet bras hec’hlên-vet; ha goude beza exhortet he Choareset da gaout un 212 EailSt. ’ SANTES
