Pajenn:Marigo - Buez ar Sænt, 1857.djvu/118

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

Drouc-speret, peini ne glasque ne-met en tenna eus e Solitud. Partial a eure, moes ne oa nemeur avancet en e lient, ne voe quemeret gant ar Sa-razinet ha rehtet esclaf. An avantur trist-se a reasdezan anaout, maes diveat, an dromplerez’ eus an Aérouant, ac ar faut en devoa graet. Gouela a ree ac hirvoudi; cousgoude evel ma zoa bepret resinetda volonte Doue, e teuas souden d’en em gonsoli, maes e gonsolation ne badas quet pell. E Vaestr a fallas dezâ èn dimizi da un Esclaves en devoa. Malc en em excusas guella ma oue possibl dezâ; maes an den bar-bar-se a fachas ac a c’hourdrousas e laza mar mancse d’e ober. Malc a santas neuse bete ar beo ar malheur eus e gaptivite. En un ambafas ac un affliction quer bras e reas e sonch da achâp ha d’en em refugia en un tu benac, ac eneffet equemeras an teac’h. Quentre ma santas e Vaestr e zefaut, e redas v&r e lerch. Ar Sant o veza e santet o tont, en em guzas en ur c’hornictro eus ur c’ha-vern bras. E Vaestr, pehini a heulie bepret e roudou, o velet ez oa antreet eno, a antreas e-unan gant coler, en ur c’hourdrous ac o touet penaits n’en devize quen maro nemet dre e zorn. An trous a ree a excitas ul Ijeones f peini a zeuas eus a voèlet ar cliavern ac èn devoras. Ar Sant preservet gant Doue dious furor e Vaestr^ en devoe ar fi^ian^ er preserfse ive ous al lôned gouez : sortial a reas eta goustâd eus ar c’havern, ac e quemeras e hent evit distrei d’an Desert a Galciid. iEz eo compren pe guer bras voee joa d’en em gavout adarre etouez e vreu-deur. Neuse e redoublas e vortjficationou, ac e vevas en ur ferveur ar vrassa bete e varo, peini a arruas var dro ar bloaz 38o. reflexion. An nep a gar ar burete, ac a enef ar pris eus ar vertu-nia, a zeu d’e freferi d’ar vuez memes. Caout a ell combajou rnst da souten ha tentationou bras da soufr, maes sur e all beza bepret eus ur sicour creoc’h ha puissantoc’h eus ar c’hrac.