0 Sant Servûl. 23. Seul ma teue lie gorf da usa ha da semplât gant ar c’hlên-vet, e cresque he sourci da fortifia he eue dre ar beden , ha Doue a réjouisse he galon durant he oræson dre un abondanç a gonsolation çelestiel ; en hevelep fæçon ma elle lavaret evel ar profet David : Seul- vui ez ê bras ma an-quen, seul-vui ho consolationou , à va Doue, ko deus jouisset va ene. Evel ne gare nemet Doue, en em J)Iije quement o deout prezeg anezan, ma pede an dud vad , hae an dud santel a ^ dremene dirazan, da lavaret dezan ur prepos mad ben-nac pe ur gomps bennac a Zoue. Pa edo prest da verve!, en em gavas calS a dud en dro dezan, hac evel ma reent trous , ar sant ho fedas da de-vel : Silanç, silanç, emezan , na glevit quet ur musiq caër ha melodius meurbet ? Souden goude-se Servûl ravisset hac evel extasiet gant ar musiq-se eus an Ælez, a rentas he ene d’he Grouer. - REFLEXION. Ar c'hlénvet, pa rèr un usaij mad anezan , a servij da burifia ha da santifia an ene. Afflijit va c’horf gaut ar c’hlénvet, quement hac a blijo gueneoc’h , ô va Doue ; mæs pjijet gueneoc’h carga er memes amser va ene eus ho oraçou ac eus ho consolationou. EU reflexion. Ret eo e ve agreabl bras ar baonrentez d’an ælez ha daZoue , pa’z è ar paour-mâ var he varo consolet dre ur musiq celestieL Ar blijadûrezou a so evit ar binvidien en ho buez, hac ar glac’har en ho maro ; ar re baour er c'hontrol ho deus an daëlou en ho buez, hac ar joaüsdet en heur ar maro. Trede reflexion . Ur baonrentez hac ur c’hlenvet estrainj ho deus exercet patiantet sant Servûl ; cousgoude biscoas . ne voe clevet oc’h en em glem eus he boan , ha goulen a ree memes c’hoas davantaij. Comparajit ho miseriou gant he re, hac ho patiantet gant he hini, ac ho pét mez d’en em glem evit ar pez a soufrit. Servûl a oa bepret quar contant, ma remerqued var he visaij ac en he gomsou ar joa a edo en he galon ; petra oa eaus a guement-se ? He galon a oa bepret occupet a Zoue. Ne deüs affliction ebet, peguer bràs, peguer fachus bennac e oufe beza, a guement na zeue da veza douç hac -agreabl, ma pedac’h an Autrou Doue da rei deoc’h ners - by
