riç. 2 Î.Querztn. mant eus an oll deveriou lie garg ; wæs Doue, evit he eproux fc ha purifia he vertu, a bermetas ma voe soupçonnet da veza pec’het gant ur vreg. An dud a voall-brezegue anezan, be zisprijout a reent, bete memes he injuria. Briç cousgoude , sûr-eus he innoçanç ha leun a fizianç e madelez an Au-trou Doue, a reas digaç ar c’hrouadur e devoa bet ar vreg maleûrus-se ; ha petra-bennac n’en devoa nemet ur miz r e commandas dezan parlant ha discleria hacenaoahedad, pe ne oa quet ; ar c hrouadur a lavaras quen buan : Salo-croas, nedochquet tad d'in. Ar re a oa presant o fallout dezo gouzout piou eta a oa an tad, a bressas santBriç d’er goulen digant ar c’hrouadur ; da betrae respontas ar sant : Aoàlch eo e venn discar guet, ne dlean quet ober cargaun ail. Ar miracl-se a zlie contanti pep - unan , mæs darn eus an habitantet a chômas couscoude quen aheurtet en ho santimant, ma trouc-prezeguent bepret eus ho escop san-tel. Oc’h en em velet injuriât gant he bobl, e quemeras patiantet ; anaout a reas penaus Doue er punisse gantjus-tiç ; penaus e oa erruet quement-se gantan dre ur buni-tion just eus a Zoue, abalamour m’en devoa he-unan man-quet a respet evit sant Martin, ha disprijet he avisou-mad. Couscoude evel ar goall deodou-se ne ehanent oc h he zifami, en em gredas oblijet da guitàt ar guær a Dour, hac ez eas da Rôm ; ar pap informet eus he innoçanç a or-drenas dezàn distrei d’he escopti. Obeissa a eure, hac e cavas sperejou an habitantet eus a Dour guell disposet en he andret ; hagoude beza gouvernet he bobl e peoc’h, ez eas da receo en eè ar gurunen en devoa meritet dre he batiantet vras. % REFLEXION. , An escop santel - mà disprijet, calomniet hac injuriet gant he bobl, a soufras tout gant resination da volontez Doue, ha gant ur speret a binijen, evel ur satisfaction^ evit he fautou tremenet. Er fæçon-se eo e tleit soufr an afflictionou a erru gueneoc’h. E qualité a bec’her e tleit soufr er bed-mà, rac ar pec’het a renq beza punisset ; Ma na rit pinijen, e viot collet-oll, eme Jesus-Christ. Cousgoude ne fell quetdeoc’h soufr , n’hoc’h eus quet ar gouraij daober pinijen. N’edoe’h-hu quet eta eûrus, ma ro Doue deoc’h ar voyen d’he ober dre ar poaniou hac ar c’hroasiou a zigaç deoc-h , pe a bermet da viana a erru gueneoc h. Digitized by Google 22. Q
