Pajenn:Marigo - Buez ar Sænt, 1855.djvu/665

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

24. Du. S. Ias as Groas. 649' glan, ba ma admirent he zevotion ac he vnez santel, cer-ten tad charitabl en alias da studia ac en antretenas er c’hlass. Goude beza gret be glassou gant menleudi, e c’hoantaas antren en urz Carmes, e pelec’h e one recevet gant joa. . He binijennou a estonas souden an oll relijinSet ; gonlen a reas evità nr gampric encq ba tênval ; be iuniou a oa continuel ; nebeut a amser a roe d’ar c’housquet ; bevele a oa un drônjen gnezen creuset e furm un archet ; dou-guen a ree ur cüiç græt gant broen-vor, a bere ar begou er pique bete ar goad. Sautes Theresa o veza clevet coms eus be vertu dreist-ordinal, azeuas d’hegaout. Er c’henta antretien edevoe gantan, eanavesas e voa enanhini aoa destinet dezi gant Doue evit execnti an dessein bras e devoà da laçât ar re-form etones relijiuset Carmes, evel m’e devoa græt déjà etoues leaneset ar memes urz ; en effet an den santel-se he siconras mènrbet en affer bras-se, ha dont a resont abenn eus ar pez ho devoa antreprenet evit gloar Doue, en despet d’an oll poaniou, ba djan oll controliezon ho devoe da soufr. Ar sant-mà a voe calomniet ; persecntet e voe; an-duri a enre epad nao miz an incommoditeon eus ur prison ténval, hepquen magadurez nemet ar pez a roer d’ar brassa criminalet a zalc’her en binijen ; mæs Doue er c’hreaas dre an abondanç eus be gonsolationon ; an douçder intérieur a recevas er bassefos-se, a reas dezan en em bli-jont menrbet enni : hac he batiantet gant he homittte admirabl a zisquesas erfin be innoçanç. Quement e care ar soufrançou bac ar c’hroaziou, na cTioulenne netra gant mui a ardeur en he oræson, eguet beza disprijet er bed-mâ, ba soufr bepret davantaij evit gloar Doue. Erfin ar servijer fidel-mâ, a bebini an oll gonsdlation var an douar oa ar guêl bac ar gonsideration eus a Jesns-Christ var ar groaz, a rentas he huanad diveza en ur poc-quet da dreit he grncifi. He varo precius a arruas er bloas 1591, en navet bloavez ha daou-ugnent eus he oad. , REFLEXION. ' Ar sant-mà a anavee ervad ar pris hac ar mirit eus ar soufr ançou. E creis he boaniou , he groaziou , he afflic-tionou, ne c’houlenne nemet ar -c’hraç da veza disprijet Digitized by Google