13. Veseven. Sant Anton a Badoït. 32# cals a impression var ar sperejou ba var ar c’halonou, bacr a gontribue cals da ober quement a gonversionou. Etre cals a viraclou en deus græt en he vuez, ez ê ra-portet penaus evit trecld ba confondi obstination on here-tiq aheurtet, pehini ne felle quet dezan adori sacramant an auter , e obtenas digant Doue ma tenas or mûl pehini a voa bet pell hep tam boed, da lese! ar foen a oue le-queet dirazi, evit dont d’en em brosterni dirac ar sacra- , mant. Un dra quer burzudus a gonvertissas an heretiq-se bac un nfombr bras a re-all. Ur veieh-all o veza pignet er gador evit prezeg en nr guær pehini a voa é-hars ar mor, bac a voa leun a here-tiqnethac a dnd libertin, nicun na brijas chom d’he glevet. An den santel leun a feiz bac a ûzianç e Doue, a ieas var bord ar mor, hàc en nr adressi he goms d’ar pesquet, e lavaras : Pa refus an dud chelaou coms'ou Doue, deut, pes- quedigou crouet gant Doue, deu gonfondi dre ho soumission an indocilité eus an dud itnpi-se : er memes instant c oe guelet ar mor goloet a besquet. An dud a ziredas da véletun dra quer surprenus; neuse a reas ar sant un ins-tiuction cre ha nerzus var an oll-gallout a Zoue, ba dre ur miracl quer patant e convertissas ar guær-se oll. , Diæz é compren penaus en deus gallet sant Anton a Badou, pehini a varvas d’an oad a c’huec’h vloas ba tre-gont, vaqui da guement a labourou evel m’en deus antre-r prenet en he vuez ; quement-se a voa un effet eus be garantez vras bac ardant evit Jesus-Christ, pehini a roas ive dezan menr a verq eus he garantez singulier. Un deiz ispicial e voe remerquet ar gant-mà en he gampr var he zaoulin, hac extasiet e presanç ar Mabic Jésus pehini a apparissas dezan visiblamant. Erftn oe'h en em santout clàn, goude beza recevet he sacramanchon gant ar ferveur bac an dévotion ordinal d’ar sænt en heur diveza, e tremenas eus ar vuez-mâ d’ar repos eternel, er bloas 1231. . . Daôu vloas ha tregont goude he varo, an habitantet a a Badou a reas sevel he relegou evit ho zransporti en un ilis caër ho devoa savet en he enor. Pa oe digoret ar be, e voe cavet he deod, pèbini en devoa servijet da gonver-tissa quement a heretiquet hac a bec’herien, fresq, beo ha ru evel ar ros. Pidi a reer ar sant-mà e meur a czomou, ha particu-lieramant evit caout an trâou dianquet. Digitized by Coogle 33
