Pajenn:Marigo - Buez ar Sænt, 1855.djvu/325

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

1. Ye&even. Saut Rokaw. jqj bras e Queime, hanret Coad-Neret. Sevel a reag eno un bermitaij bac or chapel vian gant ar.sicour a roas der«n un den maddirar ar mæz, ac en em rei a eure oüda gontemplation eusan traon celestiel; oouscoude ne reruse quel rei avisou mad, daguement hini a zeue d’he gavont. Cals a dud a iee evit profita eus he instruotionou santel * ispicial an den en devoa-èn sicouret da sevel he hermitaii * pehini en em blije quement oe’h he glevet, ma iee liessà ma aile d’he selaou, ha n’er c’huitee jauges nemet gant qnenz, en despet da gnement a iavaret dezan hebried pehini a voa drouccontant a-se. Ar vreg diræson-se a iea menr a reich betec hermitaij ar sant erit he insolti hac ha injuria. Soufr a ree tout gant ur batiantet capabl d’he di-sarmi ha da ober dezi anaout he faut, ma e devize enfAnt^t; ræson. Ar rreg-se erfin poulset gant ur raliç estranj, en accusas eus a draon horrihl dirac ar rone ^ suri e roa sorcer ha magicien. Mæs Doue a bermetas mu roe anareet he fallagriez hac ar faussoni eus a-guement e devoaarancet. Qooan n’en em gontantas quet d’he fardoni à galon, goulen aeurec’hoasgraçevit-hi, hache obtenia eure. Erfin ar sant-mAo veza deut da rerrel goude fawq roeit exemplou bras a tepüt ha grset cals a riraclou en he ruez an duguet a Yreiz a reas serel en he enor un dis caër e pepini e oue leqneetherelegou. ün dam: rras anezo a voe transporte!: goudMæd'an ilis cathédral a Guemper, e pe-iec’h ho mirer hifio an deiz gant cal» a respet. . . ■ ., • ‘ ‘ ■ HEFLEX«W. . ■ ' * 8^ OTBto a ^oa humbl; biscoas ne glasças en he ruez nemet tec*het diôns an enoriou ha cuset he rertüzion. Mæs peguen dallet oump-ni gant ar vanité, "ni pere a gar quement hôr gloar propr, hac a glasq alies an istim ha meu-leudion an dud bete en euvrou mad a reomp. Pebes dal-lentez coll erel-ée erit un nebeut ^vel pe un nebeut jnoguet, ar mirit ac ar recompanç eus hor guella actionou. ^ EU reflexion. An humilité parfet a ra ma souffrer gant Joa an injnriou, an affronchou hac ar c’halomniou, evel m’endeus græt ar sant-mà, ac un infinité a re àtr. Ma ’uTion eusquet âvoalc’h a vertu erit ho soufr gant joa, ez oump oblijet da nebeuta da veza humbl avoalc’b erit ho soufr gant patiantet. Mar rentomp eta injur fcvitînjur, pe mar dalc’homp nr gassoni secret en hor c’halon, e tleomp sonjal ha cridi ez oump superb ac orgouillus. V 3 Digitized by Google 1