Pajenn:Marigo - Buez ar Sænt, 1855.djvu/282

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

,266 Santàntonin. lOJtfa*.

daU, pénauS, oc’h en em antréleni assembles ho daou, « tigoesas gant unan lavaret he secret d’eguüe, penaus en devoa ouspen daoa citant scoed en aour, dastumet divar an alnsen, pere a voa grniet en he vonet; ha me, ente eguile, atn eus ouspen tri e’hant, gruiet em justin. Ne sonjent quet e vije den presant, mæs clevete ouent. An escop o veza bet informet a gnement-se, a gassas d’ho c’hlasq, rebecb a reas dezo ar gaou a reent ons ar guir beaorien, dre ho avariçdet. Evit ho funissa e lamas dlganto an aour ho devoa, evit he rei d’ar beaorien mezus; hac he-unan en em gargas d’ho maga ho daon er rest eus ho buez.

Baportet é c’hoas penaus arsant-mâ, o tremen on deiz dre ar ru, a remercas Ælet var gorre un ty. Ar c’boant en devoa da c’housout pion a chôme eno, a reas dezâ an, tren ; cavout a reas teir verc’h paour pere a veve e dou-janç Doue, hac ha laboure nos-deiz evit gonid hoboed hac évitmaga ho mam. Au escop santel touchet oc’h ho guelet, en dèvoa sourci da fournissa dezo quement ho devoa ezom'; mæs an teir verc’h-se oc’h en em gavout en ho æz, na bri-jesont moi laçât ho foan dalabourat, bac e quemersont re ho liberté. An escop, en ur dremen goude-sedre ar memes ru, en em gavas soueset bras o velet un drouc-speret elec’h an Ælet ; compren a reas souden petra oa ar chenjamant-se ; avertissa a reas ar vam ac ar merc’het, hac e vianaas he alusen, evit ho oblija da évita ar feneantis, drebehini e voant exposet d’en em goll.

Biscoas ne oue guelet ur pastor vigilantoc’h var an oll necessiteou spirituel ha corporel eus hebobl, evit sant An-tonin, ha gant quement-se-oll en deus cavet an amzer da, composi cals a levriou, e pere e remerquerhesquiant brasac e caver un doctrin celestiel. Erfin oajet a zec vloas ha tri-uguent, goude beza recevet he sacramaucbou, en em zis-posas d’ar maro gant joa, ac e rentas he ene en ur vriata he crucifi, er bloas 1459.

REFLEXION.

Tud paour, ha guir beaurien, na gonsiderit quet ho paourentez evel un drouc, nac evel ur maleur, æssoc’h â deoc’h ober ho silvidiguez gant ho paourentez, evit ne d’é d’ar re binvidic gant an oll madou. Ho paourentez a ell ho sicour cals d’en em savetei, mar gousoc’hoberun usaij mad aneri. Hac «vit quement-se, ret eo anduri ho paourentez gant