'96 Saut MARTiKiEif. 13. Fevrer.
Ur voyen vras c’hoas evit trec’hi an oïl tentationou,eo sonjal er bresanç à Zone. Pa zeui an dronc-speret, pe ar cinq, pe ar bed d’ho tend, livirit nense deoc’h hoc’h-unan : Doue am gud ; ma bam a I un deiz, ha ma fu- nissa mat deuan d’he offanci; elec’h ma teui d’am recom-pansi, mar sortian victorius eut an dmtation. Mar d’ouc’h fidel da sonjal evel-hen er bresanç a Zoue, ne dens tentation ebet a guement na zeuac’h da dreclil.
Ar pevarz&vet devez a viz Fevrer.
S. VALANTIN, BELEC HA MERZER.
§Ant Valantin a veve er guær a Rom gant ur furnes quer bras, ma voa respetet non pas epquen gant ar gris-tenien, nues c’hoas gant ar bayanet. Ur garantez spécial en devoa evit ar beaurien ; preseg a ree an Aviel gant cals a fronez ; he humilité, hc zouçder bac un ær a san-telez a remerquet e quement a ree hac a lavare, a revisse an oll, hac a ree dezâ, gounit un nombr bras a eneou da Zoue. An impalaër Claud o veza clevet coms anezan, evel eus a un den eus ur furnes hac eus ur mirit rar, a c’hoan-teas he velet, hac a reas he glasq ; ober a eure un di-guemer mad dezàn ; couscoude e KWaras ne voa quet contant ma ree profession eus a ur religion control d’an doueou eus he rouantelez. Valantin a respontas : Prinç, ma anafàc'h an Doue pehini a adoran hac a servijan, e (eufac’h d’en em eslimout re eùrus da gavout un hevelep mœstr.
An impalaër en interrojas var meur a articl eus ar feiz; ar sant a explicas dezà quer sdær ar poenchou principal» eus ar religion, ma commance da veza touchet dre an ners eus he gomsou. Mæs ar prefet eus a Rom o veza re-presantet d’ar prinç-se an danjer a voa na zeuzie ar hobl d’en em revolti en he enep ma teuze d’en em renta chris-ten, ha da lesel Valantin hep punition, ar prinç maleurus a vougas ar c’hraç, pehini er presse hac er sollicite inte-rieuramant d’en em gonvertissa, hac a abandonas ar sant d’ar barner hanvet Astèr, evit ober dezà he brocés.
