4 Svnt M^etinien. *13. Fevrer. var an douar a so ur biesel hac un dentation continuel, ha penaus ne alleur conservi an innoçanç etouez quen lies a zanjer, nemet o tec’het dious an occasionou. Martinien, guinidic eus ar guær a Cesaree e Palestiin, oc’h anaout e voa ar bed leun a birillou hac a dentatio-nou, en em dennas d’an oad a drivec’h vloas en desert, evit labourat epquen en affer bras eus he silvidiguez. Cas-tia a ree he gorf dre binijennou ar rusta ; he iuniou a voa continuel ; nebeut amser a roe d’ar c’housquet, nebeut e parlante ous an dud, hac e tremene an deiz hac an no* casimant-oll oc h en em antreteni gant Doue en oræson. Au drouc-speret, adversour ar silvidiguez, a implijas he oll finisseou evit he droubli hac ober dezan quitaat an desert ; mæs quement-se ne servijas nemet evit he rentàif humpïoc’h ha courajussoc’h. Pemp bloas varn-uguent a voa e persevere Martinien en oll çxerciçou eus ar binijen ebars en hermitaij, pa zeuas an tentateur da steigna dezan ur peich nevez a be-hini e tisfizias nebeut. Ur vreq dib'auchet ha libertin han-vet Zoë, poulset gant an drouc-speret, a c’hoanteas mont d ite denti ; quemeret a reas un habit fall, laçât a eure he habijou caëra en ur pacquat dindan he brec’h, hac ez cas dre ar glao d’he hermitaij. O veza aseet var dreuzou an or, er suplias da gavout truez ous ur baoures quez pe-hini a voa surprenet gant an noz ebars er c’hoat. Plijet guenedch, emesi, servijer Doue, ma loja dre garantez ; nfam lesit guet dindan ar glao, na da veza devoret en noz-ma gant al loënet gouez. Martinien dre druez out-hi a zi-goras he zôr: ober a reas tan, rei a reas dezi da zibri eus ar pes en devoa, hac o veza recommandet dezi partial antronoz vintin, en em dennas he-unan eu un hermitaij ali. Ar vreq-mâ da c’houlou-deiz a visëas he habijou caër. Martinien o sonjal e ilie beza eet.en he rond, a zistroas d’he hermitaij; mæs soueset bras e voe o velet ur vreq •quer paret ha quer fichet. Ar vreq fall-se leun a droip-plerez hac a finisse, goude beza contet cals a draou dezan , a zeuas quen divergont ha quen insolant, ma er sollicitas da bec’hi. Martinien o veza én em arretet re d’he c’hlevet, eu devoe ar malheur da gonsanti en he galon da un désir dishonest ; mæs Doue pehini ne falle quet dezan lesel da goll ar trouez eus ur binijen a bemp bloas varn-uguent , a sellas a druez outan hac en tôUcbas. Martinien Di A by Gc le
