Pajenn:Marigo - Buez ar Sænt, 1855.djvu/11

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

b fnroc*h cotDSOU e lèvr an Introduction d'ar Ÿuez dévot erbajen 95. ’ Mar e/j em roït evelhen a galou-vad da ober méditation , ec’hesperan eus ar visericord a Zoue e conununico deoc’h un donæson a oræson, pehini ho sicouro meurbet da gundui ur vuez dévot, hac e quefot cals a gonsolation en exerciç-se. INDULJANÇOU DA BEBPSTUITS E FAVEUR AH ORÆSOIf A GALOIt. BENEAT PAP PEVABZÈCVET EUS AN HANO , Hhor breudeùr venerabl esqueb ha preladet, salüt haie-nedtotion apostohq. ■ EVel ne deus quet evit an dud pere ho deus ar mateur da vezapriveteusauantretien familier kac eus ar gommuni-eaiion gant Doue t a voyen a guement a ve profitaploc’h dezo evit receo he sclerijen hac he inspirationou, evit enæm c’hor-ren betec ennan dre desirou dévot ha fervant, evit en em un i$-sa gantan dre affectîonou santel, evit operi ho silvidiguez , eguet an oræson , pehini a so evel ur squeûl mysterius, dre be-hini an ene a sav eus an douar bete an eê; pehini a so un en-clasq eus an traoucelestiel,un désir eus armadouinvisfbl, un union gant ar Speret Santel hac ur gonversatiou gant Doue ; evel a nent-aïle deopip caout aoun rac ar maleur a behini e parlant arprofet 2 Atidouar oïlasoenun désolation horribl, abalamour ne antren den ennan he-unan dre réflexion serins; ez eo important bras avertissa an dudfidel eusar gourclie-men pehini bon oblij da bidibepret;evit, en ur bresanti san-cessdaZouehor pedennou unissetgant hon actionou a c’hraç, ma plijo gantan selleta druezouzomp, hac ober deonipsantout aneffejou douç eus be vadelez. Dre-se ive ar pabetdiarauzomp, dinjetgantar Speret Santel, ho deus digoret tensor an ilis , evit inspira creoc’h a-se ar pratiq continuel eus ar beden , hac evit quement-se ho deus accordet meur a induljançou. Excitet hon-unan dre an exemplou meulabl eus hor prede-cessoret, e accordomp an induljançou merquet amâ varlerc’h e faveur ar re en em aplico d’an exerciç eus an oræson a galon pe méditation , evel ma’z eomp d’he discleria. Da guenta e accordomp induljançou a seiz vloas d’ar re a zesco, en ilisou pe elec’h ail, ar fæçon da bidi pe da vedita , e pe fæçon bennace ve, d’ar re n’er gousont quet, evel d’ar re a assislo en instr uciîonou devot-se , quellies gueich a ma rece* vînt argommunion santel gantur speret a binijen, ha ma ob-servint ar c’hondilionou hon eus lavaret, da ouzouleo, disqui d’ar re-all ar fæçon da vedita, pe assista en insiruciionôu-se. Digitized by Google