Pajenn:Marigo - Abrege eus an Aviel.djvu/139

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
135
goude Pasq.

Mar am eus goulennet ur c’hraç benac, petra am eus-me goulennet ? Madou temporel, ar yec’het, un issu mad em afferiou ? Mæs ha songet am eus me da c’houlen va ezomou spirituel, evel an humilite, an temperans, ar garantez e quenver va adversourien, hac ar vertuziou-all ?

Ha pedet am eus-me gant quement a ardeur evit beza delivret eus a viçou va ene, evel ma em eus pedet evit beza rentet pare eus a glenvejou va c’horf ?

Hac ober a ràn-me an alusen pe un œuvr-mad benac evit obteni an donæson a chastete, evel ma ràn evit caout un issu-mad en afferiou er bed ?

O va Doue, grit din anaout ervad va miseriou, ispicial re va ene, va sempladurez ha va fragilite, hac an ezom am eus da bep mare eus ho sicour hac eus ho craç ; grit din ive anaout ho misericord hac ho madelez infinit, evit ma teuin em oll ezomou da implori hoc’h assistanç gant humilite ha gant fizianç,