— Me n’am, boa gwelet biscoaz den
Covès ar merc’hed dre benn ho glin !
— Ho croeg, ’mezhan, ’zo bouzarès,
Ve rèd mont uz d’ei d’hi c’hovès .....
Me ’m eus choazet eur vestrezic ha na eo ket euz a bell,
Ha pinvidic ez eo ive, — a Bloneri[1], en Castel.
Coantic, coantic ma mestrès, tort adren ha tort arog :
Mar be arc’hant ’wit ar bosso, me a dalc’ho mad d’ar c’hrog.
Knta gwech e comzis outhi, ma zad-caër a laras d’in ;
— Arsa eta, denic iaouanc, poënt awalc’h ê d’ac’h dimin.
Me a denno ann embanno ’n offern-bred, ’n offern-veure,
Ha c’hui, mab-caër, emezhan, ’c’h ei da Gastel, d’wit ho re.
Na pa oan-me en Castel-Pol, tennet m’embanno ganin,
Me o sellet ma vourzigen, am boa c’hoaz gwerz dijuni.
Me a gane, a c’huibane, ma c’halonic a oa gê,
N’ zonje ket en dristidigès arruje gant-han goude.
Pa oan arru ’bars an ilis, ewit beza eureujet,
Me ’clewed eur picol manac’h o commans da latined ;
Me ’clewed eur picol manac’h o commans da latinad
Ma lavare dre he latin a oa hen a oa ann tad...
Ma lacajen coat en awel, nerz awalc’h am boa em brec’h,
’Wit flamma ar picol manac’h, eun all ganthan, hep caout bec’h.
Ann noz kenta gouskis ganthi, hi o lâret d’in: « Jann gêz,
Na zao te prim deuz ta wele, da glasc d’in amiegès !
Me o tapoud crog em brago hac o commans da redec :
’Lec’h mont da di ’n amiegès, da di ’r c’hure c’h on bet êt.
Me a oa eur pôtric iaouanc, na wien ket ann doare,
’Lec’h mont da di ’n amiegès, oan êt da di ar c’hure.
- ↑ Plonéri est un nom imaginaire.