Perc’henn mado, perc’henn gened,
Perc’henn da furnès na ê ket.
Ann aotro ar C’homt a lâre
D’he bajic hihan, en de-se:
— Me a garrie, ’vit pemp cant scoed,
Mond gant-hi eun noz da gousked.
— Aotro, rot d’in ho pemp cant scoed,
Ha me ho lacaï da vonet ;
Ha me ho lacaï da vonet,
El-lec’h unan, diou, mar caret.
Ar pach hihan a vonjouré,
Bars ar mauer pa arrue :
— Bonjour ha joa er maner-man,
Ivonnaïc pelec’h eman?
Hac ar Ged coz a lavaras
D’ar pach bihan, ’vel m’hen clewas :
— Eman duze, en traon ann ti,
Hoc’h ampezi hac o ferri ;
Hoc’h ampezi hac o ferri,
Pachic bihan, it da vèd-hi.
Ar pach hihan a lavare
D’Ivonnaïc, p’hi salude :
— C’hoant hen eus ann aotro ’r baron
Teufeac’h hennoz da Voazhamon.
— N’in ket hennoz da Voazhamon,
Eman er gêr ma breur Guyon ;
Mar gouvezfe hech afenn di,
E vreofe d’in ma izili ;
E vreofe d’in ma izili,
Me a ielo kenta c’hallin.
