Ha ni ’vonet da bourmen
Dre ar verred, hon daou.
Pa oe ac’hu ’r gouspero,
Ann dud o vont er maës,
Me clevet diou blac’h iaouanc,
Ann eill ’lâret d’eben :
- Setu braoa den iaouanc
’Zo ’n pardon Creac’h-Mikel !
Mar credfenn dont d’hen pedi,
Da dont d’am c’hass d’ar gêr.
— Debonjour d’eoc’h, den iaouanc,
C’hui deufe d’am c’hass d’ar gêr ?
— Evit ho tisabuzi,
Ann dra-ze na rinn ket ;
Me zo eur c’hloarec iaouanc,
O poursu ma studi,
Am eus lezet ma levrio
En ti person Coadri ;
Dre c’hracz ann Aotro Doue,
Me iel d’ho c’herc’had di.
— Na oc’h ket re avancet
Evit galloud dimi ?
— M’am bize c’hoant dimizi,
Me oa dimezet mad,
Da eur Vinores iaouanc
A gichenn ti ma zad ;
Hounnês e deveus mado,
Ha ti-forn ha milinn.
Liorz caer da bourmeni,
En he c’hreiz, eur c’houldri,..
Canet gant Jannet Kerguiduff, en Taulé, 1850.
