1. Béac’h a wélaz ar profed Habakuk.
2. Bété pégeit, Aotrou, é c’harminn-mé, ha na zélaoûi két ouz-in ? é ioûc’hinn-mé étrézég enn-od em en̄krez, ha na zieûbi két ac’hanoun ?
3. Pérâg am lékéez-té da wélout fallagriez hag azrec’h, da gaout dira-z-oun ar skrâb, ann direiz : mar gréeur eur varn, ar gounid a zô évid ar galloudéka.
4. Râk-sé eo roget al lézen, hag ar varn n’az a két béteg ann divez : râg ar fallagr a zô tréac’h d’ann dén reiz ; ha dré-zé eo gaouet ar varn.
5. Sellid oud ar brôadou, ha gwélit : bézit souézet ha saouzanet : rak chétu é c’hoarvézô eunn drâ enn hô teisiou, ha na grédô dén pa vézô danévellet d’ézhan̄.
6. Râk chétu é likiinn da zével ar C’haldéed, brôad c’houerô ha téar, péhini a gerz war héd ann douar, évit perc’henna tiez ha n’in̄t két d’ézhô.
7. Eûzuz ha spoun̄tuz éo : anézhi hé-unan é tenn hé barn hag hé béac’h.
8. Skan̄voc’h eo hé c’hézek égét léonparded, ha buanoc’h éget bleizi ann abardaez : hé marc’heien en em skiñô, rag hé marc’heien a zeûi a bell : war nîch é teûin̄t ével eunn er a zo mall gan̄t-han̄ dibri.
9. D’ar preiz é teûin̄t holl : hô dremm a vézô ével eunn avél skaotuz : hag hî a strollô ar sklaved ével tréaz.
10. Hén̄ a vézô tréac’h d’ar rouéed, hag a rai goab eûz ar brin̄sed : c’hoarzin a rai pa wélô hô c’hréou ; savennou douar a rai, hag é kémérô anézhô.
1l. Neûzé é vézô trôet hé spéred, hag hén̄ a dréménô, hag a goûézô : chétu hé ners hag hini hé Zoué.
12. Hôgen té, Aotrou, péhini a zô adaleg ar penn-ken̄ta va Doué, ha va zan̄t, ha na viri két ouz-omp na varvimp ? ô Aotrou, da varn éc’h eûz hé lékéat ; kré éc’h eûz hé c’hréat évit kastiza.
13. Glân eo da zaoulagad, évit na wéli két ann drouk : ha na hellez két sellout oud ar fallagriez : pérâg é sellez-té oud ar ré a râ drouk, hag é tavez-té pa loun̄k ar fallagr ann hini a zô reizoc’h égét-han̄ ?
14. Hag é réz-té tûd ével pésked ar môr, hag ével prén̄ved péré n’hô deûz két a brin̄s ?
15. Holl é sâv anézhô gan̄d ann higen ; lôd a zidenn enn hé zeûlen, lôd all a zastum enn hé roued. Goudé-zé eo em laouénai, hag é tridô.
16. Râk-sé é kennigô hostivou d’hé zeûlen, hag é rai sakrifisou d’hé roued : ô véza ma eo bét kresket hé loden gan̄t-hô, ha ma en deûz kavet ar boéd a garé.
17. Râk-sé c’hoaz é steñ hé zeûlen, ha na éhan két da laza ar brôadou.
