Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/92

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

1 ! ‘I i I . ! i- ( I X | I ( 'I' 74 .Bunré nn £.*nt. i frein, mjes ne iiouian quet liù inè e znu digne ile sonffYem eit gloêr > Jésus-Ciirouist; pedet aveit-on: eit ne vein quct un ticn reprouvcL iiré » m’infidclité ,majs ma veindigne tfc receu crgoHronezoudpsiinetdeign. * Partout er greciiénion e ritié ar en iteni dré behani é tftlié passein, eit fonrnissein d é zobéricu, ha receu è vénédiciion : scriliuc e ras d er fide-lèd ag er guér a Rome, raceune l>ra$en doc n outlché gonlennetgrjece eit*ou, ha parreit doh-t-ou a souflrein er mai tir. Ktira caerroh eit er santimanteu nieicliet cl iiliér ntlniirabie-zc, péhani e zisco demb péh quen nmbrâzet oé é galon dré garanté doh Dotié. « Laust|uet-mé, e larc-eañ deliai, tle„cheivige de vagadur dei lonnèd,aveilma elleinjoeissein a men I)oué. Er brasson eune c incs, e zou ne velien espergnct guet-hai, èi mei arrihuet guet tir ré benac ag er Vartirèd : ma ne vennant quct touchein cu~ou, m’ou attahinou mé>memb ha m ou lorgou d em devorein. Panlonnct deign, mem berdér, er péli c laran; me liouér petrâ-zou mad hag avanlajits eit-on; bermen-é é conunangan bout ur gùïr tlisciple de Jésus«Clirouist. Ya, rne lare hardéii-mal, meil ma joeïssein a Jésus-Chrouist, nezougcan nïLra, nag en tan, nag er groéz, na furi el ionnèd cruel, nag eu tourmanteu brassan, nag oi inalice en ihuernc mernb. Gùel*é eit-on merhuel aveit Jésus-Chrouist eit houl Houé ag er bed anlier. rs iviet quet mem bonlieur. M'e scrihue d oii é buhé, maes men desirc zou merhuei. Me harantc e zou bct cruceliet. lSTe vennan quet mui hihuein é mesoue en dud. Mar achihuun me sacrefice, ur merche vou é on câret guet-n-oii. » ' Arrihuetrnaoé e Kome, Ignace e hum laquas ar ézeulin guci er fidelèd e oc oueit én airhen deliou, ha goudé en dout ou suppliet lioah d‘el lausquein de vout devoret guet el lonnèd, ean e bedas aveit peah iia tranqnillité en llis, hag e Imin olïras de Zoué èl im osti presie de vout sacreliet. Quentéii é oc bet conduiet d en tlicitre, é péhani é oé déja er ]>obIe assamblet. Pc gleuas el liomièdé hudai, erSunl e laras a voéh iiiuél: * Mé-zou gunéh de Zoué; ret-é ma vein berhonnet lia maiet drê > zènt el ionnètl-zé , eit ma ellein fboul offrel èl ur varuén pur de Jésus-» Chrouist. > Nezc é oé bet lausquetel ionnèd, lia deu lion furiet en devoras én ur momand, èi m’en doc desiret. Cleuet oé bet é prononcein en hanhue santel â Jésus bet en deliuéiian liuannad, E varlir e airiliuas ér blai seili lia cand goudé tlonnedigueah hur Salvér. lleflexlon. En desir en doé sant Ignace de rcin de Jèsus-Chrouist ur merciie ag é garanté, e ras deiiou soulfrein guet joé ur inarliuc cruel. Péli sorte merche, mem Ijrér ha me hoér, e iuiès-iuiï reitde Jésus a houcarantê? Petra e linès-lmi groeit eit-ou? l*eli-a e huès-hui souffrct eit-ou? Jèsus en dès hum reit demh aveitgounie hur haranté. Uâ hui e falle doli méritein caraulé Jésus? Uum reit ol didiou. Pèh un dra consolus-é rcin é galon, è gprv hag é inean dc Jèsus! Ur maeslre-é quen douce Im qucr générus: un ami-é quer fidel é peboccasiôn, ha fidel beter marlmc; un Doué è quer puissantaveit ur iccompancein liilleih muyoh eitne da-lou er péli e fchemb gobèr ha souflrein eit-ou. Jésus en dès clionget én-amb ha labouiat eid-omb abad é vulie. Groamb liun ôfocvreu én intantion de bligeiu deliou , lia rapportamb-ind ol d’é liloêr: chongeamb üès en dé én-liou , lia iaramb dehou d’er bihnnnan ur hùéli bamdè guet en ol grèd.possible : Jésus a garanlé, reit _ n 11 ii _ * _ * d’eign ergrcecc de vikuein ha de verkuet én hou caranté. l!