Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/860

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

. » Aecouragel dré en discoùr-zé, er boble iilolatrc hnm assamblas rjüen* léh iro-ha-iro d’ei’ Sam, eit vangein ert outrage groeit d'ou douéèd : deu vélêg hag un diacre, péré e oé guet-ou, e gavas neoah er uioyand d’a-chappe. Saiurniu e oé het conduiet d’en tumple, hag èl ma venné er Layannèd en obligein de sacreliein d'en jdolèd, ean e sauas é voéh hage latas guet un hardéhtaet snnlel : < IVadoran meit nn Doué heml>quïnf pehani ezou er gùir Doué, ha prest-on dliobér dehùu sacreficeu a vélôdi. Aveit hou louéèd, n'en dint meit diaulèd : itid e vourre hilleih giiel ag er sacrelice a liou ineanneu eit a huni hou cohlaieii. Denaus é vennet-hui ma ou dougein? IIui e avoué hni-memh écreinant dirac-on. » Erhonzeu-zé e achihuas laquat en idolâtrèd-cé é furi : credein e j ant é insulté er Sant hag é tisprisé ou doué Jupiter hag ou douéès Diane, ha n’ellant quet cleuet hemb hirrisse en testoni e rantè ér memb amzér a zïviniié Jèsus-Chrouist, hag er mêlationeu e réd’er groéz ar héhani é oé marhuc eit salvedigueah en dud. Monnet e rant dc glasque er hohlai destinet eit er sacreÜce, liag ind hum chervige a neliou eit un aciioncruel lia barbar. Que.r furiet èl ma oent» ind e lioal-dretlas quement er Sant a dauleu, rna oé goleit a houlieu. Arlerh, ind e bassas ur gorden doh goüg er holilai, hag e staguas doh er pèn a nelii Suturniii dré en treid. Ind huin l'aquas nezé de vroudein el.lon-zé, pèhani, furiet, e zisquennas én ur saillein er pasenneu ag er Hapitol, hag e slleigeas ag é lerh en Escob sanlel. É bèn e feutas ar er gtielan pasen hag er mélè e sortias. Mer-huel e ras quentéh, liag é inean, dilouieta hé liameu, e yas de receu én □ean er gouron a vartir. Neoah er hohtai e gôntinuas ailùu de stleigeal er liorv santel, péhani e oé hemb buhé ha ne santé nmi drougerbet; é voêlleu hum stréùuas ar er pavér hag é vambreu hum zistaguas; er ruyeu e oé ruet guet c hoôd. Er gorden e dorras anfin, liag er pèh e oè hoah :ig er horv, e chomas én ul léh sablêcèr ma,'z ag er guér: dihue voèscrechénés, hembdougein er bayannèd nag en lourmanteu de béré en hum exposent, e chairras en tameu ou doé caveta gorv er Martir, ou laquas én tir chùsse, hag ou interras én tir bé forh-dôn, eit cuhcin sunoli er relégueu précius-zé doh outrageu er bayannèd. Salurnin e andurus èl-cé er martir, ardro er blai 250. Befleziwn. , Pèh ur garanlè berhuidant en doé gùéhara! er Vartirèd ! Crouéet-omb eit câi‘ein Dpué drès peb ira : hun afüer a vrassan consèf|uance?è honèh, haret-dVigu, mè hou pètle, petra e huès hui groeit eit Douè a houdé ma oh ar en doar? Evamiriet hou oevreu, hou chongeu, liou conzeu. A guement a zèieu Itag a a:rieu, pèré e zoii tremeinet, peguement e huès-hui i eit a neliai tle chervige Douè? O men Doué, me luiret e huès a ol viscoah : hui e venne me rantein éternèlemant eurus, ha me icfnse hou cürein ha Iiou chervigcin durand er péhicg a amzér c mcs lioah de vi-huein! ^ Petrae huès-hijj groeit inemb de Zouê? Peligiièli en e Imès-hui torret è hourliémennen, Iia resislet doh é inspiralioneu santel? Pèh gùéh em e huès-hui abuset ag é liraoceu, profanet é Sacremanieu? Interroget hou couciance, ha laret guet David : inemb d’oh-hui hou-liunah, ômen Doué, me mès pèhèt; me mès vennet coutantein en dud dié un npparance a zevotion ; maes ne mès quet guellet hou coutantein hui, pèhani e hùéie cn dôn a