Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/852

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

c, eit rein dehou dMiannhucin è oé presie d’er secoure’er homLal, lia d’er houronnein arlerh é vicioêr : er vision-zce inspiras d’er Snnl ur hourage nehuc: ne hirvoudé mui meii arlerh er joeissance ag er honheur éter-nel: c inean e oé ravissel ha cargnet ag ur joé catir hag jidniirable. Macs er juivèd, p’ou doé cleuet er honzeu-zé, e aniréas én ur furi (]uen es-trange, mn stanquant ôu discoharne èl p'ou déhé bet cleuet blasfêmeu: èl tud arragct, hum durel e rant ol assamble ar nehou , én nr huchal a bouis ou fèn: er slleigeal e ranl ér maez ag er guér, eit el Iaquat d er marhue a dauleu iriein, revé er bunïtion ordrénet dré el lèzen iiiemb d’er viasfêmerion. En lesteu, pèrè e zeliè turcl er mein quetan, e laquns ou dilhid doh treid un dén youancq, hanhuet Saul, péhani a anemis bras de Jésus-Chrouist e zas goudé de yout un apostol glorius. Lotlêc oé é péhèd er réral ha guellein e rèr lareté veinnalé ehué er ftlartir saniel drè zeourne en testeu, pe hoarné ou dilhul. Sievan, durand ma oent doh er meinna-tat, e hedé Doué, én ul laret: « Me Sulvér Jèsus, receuet me sperèd. Hum )aquat e ras goudé-zé ar é zeulin, én ul larel boah a voèh ilniel: « Pardonnet dehai, ô men Doué ; n ou harguet quet ag er péhed-men. » El-cé-é en hum vangé disciplèd Jèsus-Chroiiisl ag ou anemïsèd. ha linnni n’en dès héliel example hur Sakérèn ur faj£on parfaUoh eitsanl Stevan, péhani, goudé en dout groeit er beden-zc eit oblenein pardon d’er ré el ïaqué d*er marliue, e ranlas é sperèd de Zoué. Er Martir-men en dês bet en inour de scitille er hèlan é lioêd aveit Jèsus-Clirouist. IteiSeviusi. Sant Stevan, laen a sperèd Doué , en dès discoeit é garanté eit é nes-san, én ur bedein eil er rè el laqué d’er marhitc : er pèhèd e gommettent e ré mui a boén dehou eil en droug e rent dehou soulfcein. Mnrtir-é a gorv hag a galon: mariir-éa gorv, èn ur verhuel dré zeourne é anemisèd ; marùr-é a galon, én ur bedein elt é anemisèd. Hù liui e huès ur gùir garantc? Hâ hui e zou lacn a sperètl Doné? Hâ santein e ret-hui muyoh cn offance e rér de Zoué eit en liani e rér d'oh hoii-luinan? Careine ret-hui houanemisèd? Gobère ret-hui vad dchai? Pedeio e ret-huï eit-hai? Ou fardonnein e ret-hui a galon? Ma nellel quel bout martir a gorv, beah martir y galonln laret gnei sanl Stevan: t 0 me Jésus, pai donnel, mé hou pède, d’er ré en dès in’offancclt ha n'ou harguel quet ag er péhèd ou dès commeuct inemb d'oii. * O me Jèsus, receuet me spérèd, ha reit-d’eign hou hani, lamel a han-an me sperèd, pèliani c zouqncrfal ha quen didrulié, ha reit-d eign iiou liani, péhani ezou ursperèd douce, ursperèd patiaui ha caranlèus*

srmmrm’ ER 5EII1VÈD DÉ Att*ï*-UÉGljfe>D A VJS KÜ AVÈND. SANT YEflAN, APOSTOL HAG AVifcLOUU. Pvitra ne ziscoa d’emb gùel veitu ha snutcicah vras er Sant-men, eït .en litre caér a zisctple nuiyan-caiet guet Jésus-Chiouiât. pchani e zou reït dehou én Aviél. Yeiian e oè goenédicq a Galilé lia mab de Zebedé Iki de Salomd. Ean e oc eryouanquan ag eji apostolèd, lia n’en doè quiel ealz opèn puar blai ur-n-uéguênd , p’er galhuas liurSalvér d'en aposlo-lage. Er vuhé pnr ha divlam c gônduié, c rc dehou boul iuouret