Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/850

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

ul^f- n & 852 BCirÉ Lïl S^ENT. en danné? Alkts 1 én drespèd d’é zoetrin santel, én drespèd de léi zen lu d’é esample, é cavér hoali nn ufin a dod, ^lallet £uel en orpticil ha guei ur garanlé disordre eit er niadeu ag en doar. I*eira véhé Let enta, ô men Uoué pe véltéoii het deu er bed ha tn'hoti péhé hihuet é creis en inourieu, er gïoér, en dauné? Rn dud ag er bed n’ou déhé-ind Imm cherviget ag euexample-zé aveït autoriseinou hniguerea!) hag aveit ex-cusein ou buhé douce hag en horreur oudès doher soulTranceu? Muh-dén, hanaliuei enta, emé sant Leon, péli quen douce-é lioii cou-lieu, p*en dé het reldun Doué, eit gùellat dehat, impléein ur reinèd, péhani eu dès coustet(juement deltou. Ke houyen quet, ô men Doué, etwé sant Bernard, péh quer brasoê me misôr: ue greden quet bout quer clan èl ma oa, maes er mtslér adorahle-men en desqüè d'eïgn, Refleidon. Admirein e ret guet raeson hag ivteiu e ret honlietir hag avanlage er vugulion, péré e yas d*ïtdqrein er mabicg Jésus èr hren a Vethléem, ha péte en doé er joé h;*g er gonsolation a voquêin d’édreid sacret: saniein c ret ertnemh grèd én-oh hou-hunan, ha Imi echongepenausén occasiou-5tc hui' hou pélié groeit èl*d;hai : (juêrhet de liùélel Jésus d*en Üveren a greis*noz; mses quêrhet goel uii dcvolion, guel un Immilité ha guet ur i'é havat doh hanni er vugulion. Gùéiein e rehèt ar en autter er memh Doué e hùélezauién cve a Velhléem : chonget ér santimauteu a respect. a ga-runte hag a liumilitéen doé Mari ha Jojeheit ér hroaidnr adorable-ze : adoiet-ean; bum huiniliet dirac-t-ou, ha preparet dehoti èn hou calun un demeurance liag ul logerisse agréahle d‘é Vajcslé divin. EH UliÈUVtD DÉ AR-M-UÉGUÊND A YIS Eft AVÈHD, I i SAKT STEVAN, QUETAN MARTIR. =- ,, iir _ Goudé doiinedigueah *r Sperèd-Santel, é oé het gùélet llis Jèsus-Chi ouist é hounie a zé de zé iia doh htim lôriïieln dré herdègucu ha dré vJracleu sant Pierre hag en aipostolèd aral. Er greehénïon queuin-zé, l%n a garauté Lag a druhé doli ou nessan, hum sellé ol èl heidér, lia 11’ou doc meit ur ïnemh calon hag-ur tnemh sperèd. Er ré pinhüiq e htièihé ou danné hag e gasséer hrisa>nchai d'en upostoléd. Eu argaud-zé e oé la-(jueit én un tresol cunum, péhani c oé destiuel eil soubgornant er hcu-reiion. È1 ma •cresquébamdé en nomhre ag en dud lidel,en apostolèd, pérc e oe queu occupet é perdèguc liag é èouverlisseiti ér juivèd, e oé obliget de garguein er réral de laniiein en akesOrmeu-zé. Er Gréciânèd e gornmaiipas inunnuleio ha hmii glemrne, é sigur tic oé quet reit assès (Éouiùtutivésèd, péié en doé quenient a zohèr él er rèrul. En apôstolùd, aveit rcmèdein dVn droug-zé, e assairihias er greché-nion hag e larasdthai : t N’en dcquet juste rna ahandoimehemhergarguc a umionceïn conzeu Doué, aveit quemér sourci de raunein d’oh Liara ler-ricin. Chougcl enla én hon mestjue seih dén ag er ré lui riin Ita santèlan, ar héré c ellelieinb hum zrscargue ag er sourct-zé. » Eri discPùr-zé é bli» gcas d’eu ol assamhlê,’ha ehocgel oé jhet quetUcli Sievan, pèharii e oé undéa iafiia fé hugiiïgèr Sperèd Santel1,, In huèli and1 gnrt-ou. Prcsantct oent bel d‘eri ;qiOi>lolèd, péré e ru.s dehai cn HrIt a ziücrè. Stc\aii e oé sourcius-htas de hourVaièiu dè1 zobérieu er huuro- ti I