Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/828

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

ll I I I Un«n benac a la fm, tonchct dre gompasston dol) nr bi incés q»er ma-Jeurtis, o i as dehi er moyand cTacbappe a hé IVison dtirand un noz foi h-tiboèl. Adélakie, én ui1 ridôc gueLer verh e oé doh hé chervige, nellé hanahuein lient erltcl a balnmor d’en liboèldset, ba couéhe e ras én ul iène, é péhani é chomas opèn un dé liag un noz liemb daibrein, én ur hortos gnet conliance er secour e houlenné guet Douédré bedenneti gre-dus, Daréoc de verbuel ènou, a pe oé bei remeniuet guet ur pestjuour, j>éhuni e zas guet ur vngne d'hi zennein hi ha hé hômpugnonés ag el léhèd é péhnni é ounl antréet dônne. lCr pestjuour e hanaliuas Adélaide, ha forh-aflliget dtén’en doé nagulé, na bara, nagùinén é vague, è! mïii gùéïé trezel guet en anehouil ha presset guet en nânne, ean e yas de gtasque coèd ar vord el lcuè ha hi zuemmas gùellan ma elïas: cnn e ras elmé grit-Jetn ur pesque en doé qucméret, ha neltas rein nitra quin dehiaveli re-parein hé ncrli. Er bélêg, péliani e oé bct er hompagnon a bé frison ha péhani en doé ehué achappet èl-dïii, e oé ouciL a lié leiii dêhoulenne secour guet eti ampeleur Othon, liag e zas dïn avertissein penaus ur regimanl a armc en Ampeleui* e oé preste d'uiTihue eit hé secoure hag eit hé Eionduie èn td léh a surtè. lir Santés, dibuennet guet er honvai soudardèd-zè, hum den-nas ér haslel a Ganos, é pcliani nïii doé nitra de zougein a berh liéane-inisèd. Othon e an ihuas chtiè guet er reste ag é armé, é léahas èn ur bomhat armé Dérunger hag e guemèras er guér a Bavi: drè avis er brin-cèd ag e» lialt, ean e gueméras Adélaide eil prièd. Othon e gassas guet-ou c Lu ièd d‘eu Allemague, hag en ol pobieu, péré en doé cleuet con/.e déja a be méi iie, hè reccaas guet joé aveiiou Rottannés. Er vadeleah guet pèiiani é trctié en ol e ras delii qudnt pêl bout câret liag istimet. Laqual e ras èr bed ur mab, pèbani e oé bet ehué hanhuet Otlion, hag er Santése guemèras tir sourci bras ü’en desau avel ur prince creuhèn, desiineL de ranteiri é sujiié curus. En Ampeleur e oé hetobligct de vonnet hoah de vrezélet|uat d’en Ituli ; bag Adéluïde, disclteriet ampeleurés, nïmm cliervigeas a bé danné bag a lié fuissance nameit eit gobér vad d’en ol, eit latjuat paiiotil er pcali hag er jusliee. En Ampeleurcs sautel-itien e braliqttè peb sorte tcvreu a zcvotion lia penigenneu calet. Chari-lable oé inerbct é quevér er beurerion hag en dud dan. fioudè marhttc bé lïièd, Othon hé mab e vontasaren trôn Impèrial, ba i|uen dougtiet oè a gommance aveii è vam, -nia ne vennas quet Itè lausipiein de gùilUt er sourci ag en aflaeneu, hag er pobleu ag en ain* pire e oé bet êurus, durantl ma hélias er Prince-zè er bonseïlleu mad e rédehou en Ampeleurès é vam; mms ean en doé bet er malenr dïium lausipieiu de vout trompet drè ziscourien fuusamièd, péré e ras dehou de gredein é oè ur méh eit-ou seniein doli ur voès, c spécial dob ur vam, pèltani en dalhé é sclavage, csigurma venr.é nn’eslcin é fal inclinatio-neu, Otlion huni zioustas a nebedfegueti doh é vam, bag e guenièrus anfin cuz doh-t-l»i. Adèlaide e oè morleliettoEi é lnïélet er mab-zè, a bè-hani en hé doè ijuemèret quement a sourei, é Iièlie conseillett lud faï, eit doh Iiiiiii hùeiet hi-memb dispriset: ne rè meit ouïjftin dirac Dotic, hag er pedein dïnspirein d’hè mab er sperèd a lïiniés, pèliani c oè qiien necessér deliou. Ili hc doé atlùu er inemb caranté tinèr eil êr mab-zé, ba disposet vèbé bet desoiilfrern è hoal drctiemanleu, rac ma esjierè ou féahein dré lic doùslèr lm dré hé fatïaniael ordinér; mafs ean e ras dehi i; - i