Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/827

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

i

tnandut é ranteieah hag é vtigalé d*unan ag é verdér aral; ean e re-lornas Je govand Sant-Méen, é péhani é ouilas er laute en doé commeltet én ur gùittMt er stad snntel en doé a guetan queinéret. tinou é tremeii-nas er resie ag è vuhé ér praliijue a bep sorte morteficaiioneu. E creis é Vretonnèd, péré en inottre liag er hârc mui eit biscoah, er Sant e vi-hué quer reiii et, èl a p'en déhé choégel en deserh dônnan eit el leh ag c retrced. Ê humilité hng éaboeissance parfüete réen hanahuein é mesque e vei dér : un disprisance santel en doé eit ol er péh ne selJè quet cher-vice Doué. Hanahuein e ras anfin dré ur sclaerdér diviñ é oé arriiiue er lin ag é vuhé, ha Judicaél e ras assamldein ol é verder. Goude en dotit groeit é govézion dirac-t-hai ha goulennet humblemant pardon ag en ol péhedeu agè vuhè, ean hum recommandas d‘nu fèdenneu hag e receuas é Sacremanleu dehuèhan. Er ftmié santel ne ras goudé-zé meit human-tretennein guet Doué, ltag e rantus è peah è incan dehou, ér blai G38. Beflevf»n. Er Sant-men n'en doé quin desir na quin ambition nameit de chervi-gein Doué, a pe oéaren trôn èl a pn oé ér liovand, ha Doué en dèsgroeit ur Sant bras a nphou. IIun chanche e 7.ou ètré é zeourne. N’huin amba-rassetquet quemententa, tud youancq,de houldc petra véhet destinet un dé; mses peiletDoué de zisposein a han-oh rcvéé volanlé: pedet-ean de rein d‘oh er graece de hanalmein er stad é péhani éellehet erchervigein giiel ha gobèr gùel hou salvedigueah : hag é tretant chonget d'hobér erhat hou tevaerérstad presanté péhnni en hmn gavet. Mar d'oh tad a famille, negue-méret quet quernenl-cé a boén ar iiou spei èd cil avantagein hou pugalé : chongct de chervige Doué erhat lin de laquat hou pugaté ehué d’er go-bér : pedet Doué d’en ilout soign a nehai, ha Doné on I1üqou gùel hag o guvoti dehai gtid chanche, eil ne félieoh hui cavouét guel hou ol speréd ha guet hou ol sourci. Ell SEIUTLCVÈD DÉ A VI» ES AVÊNB. SANTÊS ADÉLAIDE, AMPELEURÉS. Er Santès-men, merh de Rodolphe, roné a Vourgogne,en doé beter maleur de golle hé zad, a pe n’hi doé hoah meit huéh viai : goudé é oé betdimèet de Lothaer, roucug en Itaii, pèliuni lii lausquas intanvés d’en ouid a nandéc vlai. Adélaïdc, péhani en doé discoeit a vihan mercheuag un devolion parfaet, hum chervtgeas nezé ag en trebilleu liag aflliclioneu e zavâeasDoué dehi, eit dislagtie hé halon doh en doustérieu trompus ag er bed-men hag eit hi sônnat muyoh-mui én é garanté santel. Er Sanlés hum gavas èn un taul liemb dihuenne, hemb conseil, liemb secour erbet, ubandonnet aquêrh étré deourne aneniisèd hé frièd, péré e Jamasguet-hi er gouron ha hi laquas ér nuez ag er palses. Béranger, en hani puis-j.antan a nehai, e rasimm gouronnein roué ag en ltali, Ordrénein e ras quenléh arrestein Adehiïde lia hé laquat én ur prison, é pèhani é oé bet groeit dehi souffrein peb soi tc otilrageu ha goal drettemanteu. Ilé horv e oé het blocet a dauleu domne hag a daulet trrid : tennet oé bct hé bleaulia refnsei oédehi er secouneu necessèran. Ur bèlég hcmb-quinhag ur \atèh en doè bel pêrmissiori de bartagein gtiei-hi hé miscrinu had’hé soulagein a guement ma ellenl. ,