ccïn hng c arriliuas anlin én un devnllennicg, péhani e oé arrouset gnet ur riolen. £r Sant e laras nezé a voéh ïhnel: « Chetu nmcn el léii a me repos eit en achémant a mem huhé ; chetu el léli a men demeurance eit jamaes. » En Dug e ras tlehou en aplacemant-cé hag e bromettas er secoure èl d’é ordimer. £r servilour de Zoué e gommarujas dré sehuei ér forest-zé dihue chapellicg, unan én inourdesant Pierre, hag en arai én inour de sant Paul. losse (piênt hum rnnfermein eit mat én é hcrmïttago, e vennas monnet é perhindèd de Rome : en devotion-ze oé forli-cumun nezé, é spécial é mescpie er venèh. Partie e ras quenléh, ur vah én é zourne ha guel ur gonfiance parfaet penaus Doué eu déhé fournisset dehou en treu necrssèr én é voyage. Goudé en dout visilet guet devotion Béyeu en npostnlèd santel Pierre haPaul, ha cavet er moyand d'en dout relégueu précius, er Sant e retornas é France : qnônt ma arrihuas én é hermittage, ur verli rlal, hanhuet Jugule, péhani e chomé guet hé zad é caslel Ayron, e oo bet averlissct én hé hou$quet penaus é véhé bet parfacttemnnt gùelleit, mar froltezé hé deulegad guet deur a bèhani er perhindour santel, péhani e zelié arrihue en dé arlerh, en déhé hum cherviget eil golheiu é zeourne. Lten a gonfiance, hi e yas a vitin mat de gavouet hé zad bag er peilas d'hi honduïe ar en hent, dré bèhnnié telié passeinsant Josse eit monnet d’è hermittage. Chome e rns énou d’er gortos, ha goudé m’hi doè froltet hédeulegad guet deur a béhani enen doé hum cherviget er Sant, hi e recouras quentéh er gùélèt. É mimoèr ag er miracle-zé, er ré e oé l>el leste a nehou, e bluntas ur groèz èl léh memb m’en doé Imm laqueit er verh-zé. Pe gleuas en dug Haymon é oè nrrihue en Hermït santcl, ean e vas quentéh d’er gïiélet: èl n’éllé qnetdiscocin assèsdehou er rcspect hag en amitiè en doé eit-ou, ean e chomas tri dé guct Josse, hag ur boèn vras en doé bet doh er hùitlat. Haymon e staguns ranteu doh é hcrmiltage, eit m’en déhè guellet magnein en disciplèd e zé d’er havouét lia distribuein altesonneu d’cr beurerion, péré huni adressè doh er Sant eit bout gùelïeit ag ou drougueu. £r servitour-men de Zouè, Incn a cevreu mad, e yas anfin dereceiïèn nean er recompance ag é vertuyeu, ardro er blai Doné, eitinourcïn er burteet admirable en doé conservet er Sant-men durand é vuhè, e bermeltas ma chomas é gorv santel hemb brein-nein abad deu-uéguênd viai. Deu ny dehou, péré e zas de vout hérite-rion ag è hermittagc, e hoarnas pèl amzér é gorv, hag er sùué liésag è vè, èl ag urgulé, aveit ou honsolalïon. Dré ur miracle sonéhus, e' vleâu memb e gresqué, èl pe véhé bet hoah é buhé, hag é nyèd e ré liés é donsur. Er goarnour ag er Picardie, péhani ne venné quetcredein er mirncle-zé, e vennas, dré ur guriosité impïe, er gùèlei guet é zeu-tegad prope, hag e ordrénns diguéor bé er Sant. En dén maleurus^ce e oè bet scontet èn un taul hag e laras : « Ali! sant Josse ! » Chetu en dehuéhan conzeu e bronongas; car donnete ras de vout boar ha miid eit en achémant ag é vuhé. É voès, péliani c oé devotoh eit-ou, e ras donae-zonneu hras d’er hovand, a cel-fin d’obtenein eït hé frièd er graecc d hohér penigen hag er pardonag é bèhèd. Un afma dud aral, pèré e vi-sité guet humilité l>é er Sant, e gavas ènou er gùélèt, er gonze, er hêrhèt, er hlcuhèt hag en usage ag ou mambreu percus.
