Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/805

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

disprisance vras : dthupnne e ras doh-t-hi en ol compagnoneahen : gohér e ras hj sjpial, exuminein hé oï conzen hag actioneu, lia Iii ranrermeiu e ras a )a lin én un touruger liaslel : liaimi n'en doé pennission de vonnei tl'hi gùélet. Azenor, èl un avad inno^unt, e soufrras tout guet ur ba-liantaet admirable, guei nn imur perpet ingal ha gueL ur resignation parfiEt de volanté Doué. Hecommandein e ras hé inno<;ance d’er llùérhiés Vari, gùir retirance en dud alHiget. Ilé marmnôg , péhani ue glasqué meit lié marhue , ne goïlé <|ue t hé ainzér : cavouét e ras er moyaud de hounie «Iréargand tud digouciance assès eit coussantein bout faus testeu inemb d’er Brincés. Chunaii e, quer furiet èl ma oé doh è hrièd, e ras assam-blein é Varonèd hag e ordréuas d’ Azenor comparissein dirac-t-hai eil bout juget ha condannet. Kr Varonèd, goudé en doui cleuet en accusaiioneu iuemb d‘er Brincés, péhani ne ré meit onilein ha laret é ôé accuset é gueu , e gonseillas d’er Honle conduiè A/.enor tThé zatl lia gonlenne guet-ou re-paration ag en oulrage groeit dehou. Ag en Lrenoz, er Brincés inaleurus e oé bet conduiet de balses hé zad, péliani, éñ ur hùélet é verh liammet ha garrottel èl ursclavés, nellas quet parrat a grial hag a dennein é vleau gnet eu desespoèr, Er honle a Goèlo e houlennas vaugeance inetnli d‘é bi ièd, Cu ur assureindré ser-manl, mane garéquel rantein justice pronle dehou, è hé d’liobér brezél dehou. Er Drince a Leon e bromellas punissein é verh , niar béhé bet cuvet cablus ag qn loifaet a béhani é oé accuset, hag e ordrénas é trelanl laquat er Brincésén un tour ag er Iiastel a Vrest, péliani c zougue hoah bermen hé hanltüe. Dén n’ellé monnet d’hï visilêin na d’hi honsolein; maes Azenor, ahandonnet guet en dud, lium antrelennè gnei Doué én ocieson hag e bralit|ué èn hé frison peb sorte penigeimeti. Ilé zad c han-huas jugèd aveil gobér delii hé Irocès, ha liê frièd ne eessé noz na dé a bressein hé jugemant. Er jugèd-cé, diar disclseralion er faus tesieu, <* gondannas Azenor de vout losqueté biliue, a balapior nThi dcé man-quel a fidélité d‘hé frièd. Er Brincés, crihue guet hé innocancc, ne oécpiet bet irouldet è cleuet er santance-zé. Hum dure! e ras ar hé deulin, hé deulegad arrestel ar er gruceïi e oé étré hé deourne, én ul laret guet ur voéh ussuret : i Meu Doué, me Salvér, hui e hanaltue er plégueu segretlan a me halon, m liou suplie humblemant de leiu ñerh ha couruge d’ein inean êr momand deliuélian a mem buhé; u pe ne vennc (|uet en dud rnntein tesloni d‘en iunogance , reit-d’eign er batinnimt aveil sonffrein ur maiiiue méhus hag er hol a me inour. Gorrl e rel é on dibéh hag imin^anl ha 11‘en don bet jamses dilidel d’ern frièd. » rai donneiu e ras iiê marhue d hé Irièd, d’hé zad, d’hé mammêg ha d’er laus icsteu, péré e oé caus d*hé hondanna-tion. Distroein e ras nezé doh er goinrnissérèd,, péré e oé oueit d’er jirison d’anuoncein delii er santnnce a hé marhne, én ul laret deliai : « Ne mès anquin erbel é veihuel; un dra neoali e ra poén d’eign : hui e iiuès me juget criminel, ha hui e gômpreuoe ér inemb sanïance ur Jiroaidur, péiiaiu a dra- sui1 e zou inno^anl, péhani e ya d’undure er marhue tamporeb hag éiernel quènt m'en dou gouiet petra-c péhein : én ulla<]ual er vam d’er marhue , hui er forliou ag er vadient hag ag er vuhé; mé hou pèdé, chongeié quement-cé, ha davaeel-d*eign ur bélèg cit cheleuet me hovèziou. * Ei jugèd, diarcn disc!ieralion-zé ba goudé ou doul hum assùrct ag er