Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/802

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

ER SiEKT» 2é, rac é zeourne e oé bet ruel guet er goêd scùillet er brezélieu ïnemb d iinembèd er ranteleah, N'en de quet hoah tout. Peguemenl a bunJica-tioneu, u gonsecrationeu, peguemrnt u cerémonieu n'oi drénas lioali Doué dès groeil Mab-Doue aveit Mari, péhanï e oé desiinel eit bout é daber-nacie bihue, a hoêd péliani é Gorv adorable e zelié bout formet; de bé-hani anlin ételié reinen hanliue douce a vam. Gnllis, louchet dré urvi* séricordequer bras, e bresame ér pedenneu e adresse de Jésus-Chrouist, er raeson tennetug er graiceu spécial e acrordas de Vari eit preparein hé liorv ha lié inean de rcceu en accomplisseinant a vistér en Lncarnation; ha hi e lioulenne guet-ou dré er menib graeceu-zé ma cheleuou é Vam santel ha ma secourou é vugalé. Ur burtaet parlaet e zouer guetan calilé, péhani e rante un ineanagréahh* de Zoué: è!-cé Mari ne oéquet bet coticiel dréen distérran péhèd. Cüindê é achuppe guet cn dud santélan péhedeu a ignorance hag a fragilité, rac ne veillant quet guet sourci assès ar en ol cliongeu ha desirieu üg ou halon; imes dié ur privilégc spécial, dré er seconr ag ur grmce drès-ordinarr, Mari e oé het goarantet doh peh sorte péhètï: caranté Doué ne vilmnnas jamaes èn-hi. Ager momand ma oé arrihuet én oaid a raeson, hi e guêrhas hanuié guel ur grèd nehué én hent ag er harfcection ihucllan. Maeser bonheiir en doé bet ei1 ïlùérhiés de voul exantet ag er péhèd ori-ginei, e zou hoah ur privilége admiraploh. Mari, ér momand <[uelan a hé honceplion, e oéhet, dré urgrtece particuliér, goarantetag erpèhèd originel, ha donnet e ras ér bed cn ur stad a sauteieah parfaet. R’e jaugé tjuet ma vehé bel ur moniand hemb-(|uin couciet dré er pèhèd cn liani e zelié rein d'er bed er vamcn ag er santeleah. Pe vèhé bel ur momand hemb-quin èr pelièd originel, nezé, (jiiéni boui bet purilie! a neliou, Mari en déhé méritet en ihuerner en déliè mét itei colér en Kutru-Doué hag c vehé bet casseil guet-ou, deustou d’en ol avautageu aral hé déhé reeeitet ha deustou ma oé deslinet de vout Mam Salvèr er bed. < Drè respeel eit Mari, e ïaré sant Augustin, hag a hahunor d’en inour deliet de Zoné hc Mah, ne gonzan (juet a nehi a p’en dé (juestion ag er péïièd. » Neoah Jésus-Chrouist c zou het quer clous hé Salvér doh hi goaraotem ag er péhèd oi iginel, èl ma vèhè bet doh hi furilicin a nehou. Cl mèi h d’Adam, Mari e zelié bout conceuet er péhèd, pe ne vèhc quet bet esantcta nchou dré gisecc hu drè vériteu hé Mab divin. Aveit comprenein gùcl en excellance ag er privïïége accordet d’er flùérhiès de vout exani a bep sot te pèhèd, consideramb er ravagcu cn dès groeit er monstre-zè ar e» doar a houdé pèhèd a ziahoeissance hnr hetan tad Adam. Er Saenl bt assan e zou hel gannet é sclavage er pèhèd. 01 c oent obligetde laret guet sani faul: < Ni e zou èl er réral liugaléa goier. i Diahoeissance hur hetan tad Adam en tlès colletol en dud hage zou caus d’en ol miséricu de hérééomh sujct er hed-nten. A houdé en amzèr-ze, er pèlièd e driomflc partout, lia heta donnedigueah er Messi, cl lod inuyan ag er hed e gu$rhé èn lient a zitllcdigtieuh hyga zannntion. Ahra* ïiam, Moise, Eli, pérc e oé htigalé a scherdèr, e larè èl David: « Con-ceuet on bet ér fiillantè: ya, me mam en dès me honceuet drpèhèd. » Anlin, hanni a vugalé Adum lèeitdè het exant agcr pèhèd-cé, péhani e