Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/782

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

I II ï 1

*

VI

  • 6i fsmré kr s>knt*

diraerpmnnt èr circonstanceu-zé. En lan ajr er gnramé a liéhani è oé ahrasei è jraion Itum ziscoas <lré è gntuêu. Pe liiiélas er groêz preparpt eit-ou, er Sant e Inrns, én ur grial gnet e»1 joé en iloe : » Méhon saltiÜ, 6 Croéz précius, péhnni e zott bt*t consncret dré gorv men Doué ha gonrriisset guet è \nmbreu, èl gurt iliamamieu eaér lm pinhuii]. Me Hosta (Toh guet er santrmanteu ln assñna joé; receuet-mé étré ou tivréh. O Croéz snlvus, péhnni e zou het caêrreil guct mamhreu nn Doné! ur garanté berhuiHant e mès hel attùu eil-oh : a hùer^o en liou tesiran hag en hou clasquan. Men ilesirieti e znn anfin accomplisset: receuel-mé élré hou tivréh, tennet-méa vesque en dud ha presantet*mé iTem Maïstre divin. Pligeèt guei en liani en dès hnm chervigcl a han-oh eit me IVenein me receu drc-z-oh. » Andreu e vihuas deu zc staguet doh er groéz, hag abad en amzèr-zé, nc cêssns a accouragein er grechéoion e‘ yé d’er gùékl de herseverein ér Fé hn de zispi isein er poénieu ag er l>ed-men, nveit méritein er repos éternel cn nean. h vartir e arrihuas ér hlai 63 goudé donnedigueali hur Salvér. F gorvsantel e zou bet degnsset gotnlé d’er guér a Amnlfi, é rantc-leah Naple v hag é grocz e oé conservet é Marseille, é covand Sanl-Victor. Beflcïion. Péh qnen douce, péh qtien agréalde-é er groéz, de laret-è. en nffïïction hag er sonffranceu dVirgalon, péhnnie gâre Jésus-Chrouist! Ne zeliérquet e.ntn boutsouéhet, mar dès er Saent desireter groèzguetquemenla grèd. Fn dud pèré e gâi e er bed, nVllanl quei comprenein é ellèr sanlein pli-geadur ha contantemant èr hroézieu péèn afflictioneu, dré ne gompre-nnnt quet en doustér spii ituel, er gonsoiaiion intérior e sciidle Jésus-Chrouist. é fealou er rè cn hélie bet er Manriè-Calvaer. Douguet hou croéz, anduret hott poén; hou affliccion guet.patianuet, guet courage, guet resïgnation de volanlè Doué, hag ert Rniru-Doué, péhani e zou nn Douè a gônsolation, ne vanqnou quet ñ liou consolein èn ou afflic-tioneu. H»»8U ER UBTAS DÊ A VIS EN AVÈtlD. y I • SAJfT EL/ER PÉ SANT ELOI, ESCOB. Fr Sant-men e oé guenèdict] a Chalelac, dihue leñu doh er guèr a Liinoge, hag é guèrent, pérè e oè tud a rel igion tiag a zougeance Douè, e guemèras sourci dVn dessùu santèleniant ha d*er lormcin a vihan ifen exelciceu a zevolion.* É dad, é considereïn è sperèd hag é adresse nalu-rel eit el labourieu dourne, ei iatpiasde zesqtiein michér guel ur mechè-rour arganteri, péliani e oè sellet èl nn dèn nbii-brns én è vacation. Elaer e zas soudèn de vout abilloh aveit é vaestre; maes er pèb e admiré muyan ên ol èn-ou, e oé ur galon léaf ha sincèr, ur simplicité vras liag un imur douce ha gracitis. Sourcins oè d'liumaqùitt.ein agèol devüerieu agrechéneah. Tremeine e rè er sulieu hag ei gonilïeu èassisteioén ofliceu ag en ilis, cn instructioneu hag è pratiquein peh sorte cevreu mad. Ean e cheleué surtout guèl atianiion el lectur ag er Scritur Santel hag e ré goudé méditationar er gùirionnèeu en doé cleuei» D’en déieu ôbérat,