r cleu nombrns e ré Doué énou dré intercession er Fondaiour sanlel, e oé caus ma oé <juen darernpredet cl léli-cé, ha Guêlias, péhani e gâré que-ment er solitud, hum denné mar-a-I)ùéh én un herniiltage ar vord riviére Blahouah. Agéol venèh ne guemérasguet*ou, eitpartagein é solitud, meit é ami bras Biliui. Guêltas ne oé quet bet pèl énou hemb ne oé bet brudet partoui dré er vro er santeleahag é vuhê hag en donaezon a viracleu en doé receuet guet Doué: un afin a dud e zé d'er havouét; lod, eït receu é insiructioneu; lod aral, elt bout guelleit ag ou iolirmiléyeu. Er Sant memb mar-a zé n'ellé quet disposein ag un aer hemb-(|uin èil pedein nag eit daibrein é bred, ha quement-cé e ré dehou liés hum sauveé cuhe a vesqueer boble eit retorne d’é govand a Khéuis. Ilihui, quer clous èl é vaestre, en doé re-ceuet guet Doué en donsezon a viracléu, lia gùellat e i;é é spécial d’en dud had el lonnèd, pérée oé conaret. En dud agerhanton, e houlennasold’ur \oe'h er Sant-men eit ou ferson hag ougoulenne e oé bet accordet dehai. Bihui e labouras nezé a ol é nerh eit santeiiein è boble dré é exampleu inad lia dré é instruclioneu santel: sourcius-bras oé de visitein en dud clan, de gonsolein er ré affiiget ha de soulagein er beurerion én ou do-bérieu tamporel ha spirituel. En ol e gavé én-ou un tad mad ba carantéus, ur médecinour abil, perpet preste de luiellat de glinhuèdeu ou inean ha de ré ou horv, hag é zevèd hum gavé forh-eurus a vout conduiet én lient ag ou salvedigueah dré ur bugul quersantel. Un dé gouil ma oé er Sant én orseson aveit hum breparein de laret en Overen, laqués mi Eulru ag er vro, péhani ne oé quet neoah ag c baryes, e antréas én ilis hag e laras deliou é oé deit a berh é vsestre d’er ïilasque de zonnet buan-mat ha hemb manque eit giiellat d’c chasse, péré e oé ol clanneit en nozquênt. Er Sant e rescondas é oé obliget de gue-tan de lareten Overen d e boble, péhani e oé doli er gortos, maisquenièïi arlerh é véhé oueit de gavouét é vsestre. E1 laqués, fal-goutant ag er honzeu-zé, hum laquas de douiet ha de vbsfêiñein, èn ul laret, ma ne garé quet monnet guel-ou abèn, é vaesiree véhé deitd'er hlasque hag en déhé groeit dehou erhat quêrhel. Er Sant e rescondas dehou hoah guet un doustér admirable : « Me zelie chervige Dottè quênt eit chervige en dud ; a gaus d’er solannitè ag er gouil, ne voulgein quet a m’ilis, bet que nern bou achihuet er sacrelice e yan de gommance ; mtes goudé m’em bou hum aqùittet a men devaerleu é quevér Doué ha ine iarajsiénèd, assuret hou maestre ne vanquein quet a vonnet d'é gastel. * Er rescond-zé e zispbgeas d’cl laqués, péhani e barlias é colér hag e laras d*é varstre peuùus er menah n’en doé quet prezel er cheleuet na donnei guel-ou. En Eutru-zé e oé a nalur un dén brulal ha colérus merbet, hag er faus rapporlereah-zé el lnquas d’antréein cn ur furi quen estrange, ma ordrénas quentch d'é ol guizion hum armein, hag en hélie eit van-gein en disprisance e gredé en doé groeit er Sant a néhou. En ly-rand, én ur antréein én ilis, e gavas Bihui doh en autser è achiliueé Ove-ren : hemb respect erbet eit el léh santel é péhani é oé nag eit er sacre-lice adorable, en dén furiet-zé e ras d’cr Sant un taul coulelas quer crihue,, nia leutasé bèn dré enhaTUcr. Er miserable tyrandne dardas quet a receu er bunition ag er multre en doè commettet. Goudé ma oé relornet d’é gastel, ean e gavas é oé arragel ol é roncèd hag é lonnèd aral quer clous èl é chusse: achappein e rezant ag el léh épéhani é oent ranfermet,
