Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/764

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

746 BÜIIÉ ER SJIKT* Kefle^ion» Un ampeleur pnyan e exilas er Sam-men, gneteune n'en déhé, drè é voyand, cresquet en nomlre ag er grechénion, ha juste dré en exil-zé, er Ileligion e driomllas hage gjesqtms mui eit btsconli. 1’eguement a vurhu-deu ne ras quet sunt Clemant él léli ag é exil! N’en déhé jarri<es mar-lezé groeit quement a viracleu na quement a gonversioneu, pe véhé cliomet é Rome. Èl-cé é véhequa Doué er faus furnés ag er bed. Rep tra e chervige eit pourlit hag avantage er ré e gâre Doué: receuamb enta a galon vad ha guet resignation er péh e hermette Doué ma arrihue guet-n-emb, én droug avelér mad, én treliïl avel ér brospérité. Doué e bermette ma vé er ré juste afiliget, persecutet hag humiliet; rnaes ag en humiliaiioneu-zé-é é tenne é hloér ha hani è serviterïon. Ne véhé queta variirèd, pe ne véhé quet betadyrandèd. Pe n’arrihuehé con-lerolle erbet guet-n-emb, penaus éellehemb*ni pratiqtiein er batiantaet? Gortamb, patiantamb nn tamicg, ba ni e houiou obligation d’er ré c ra d emb occasion de. soulïreïn èr bed-men. BR BUARVÉD DÉ AR-N-üÉGUÈJiD A VIS CALAN-GOUVAH. SANT BIHUI, BÉLÊG IIA MABTIR. Er Sant-men , guenédicq ag én Angleterre , e hanahuas abrèd péh quen trompus-é er vanitéeu ag er bed-men, ha n’en doé meit dïsprisance aveit-bai. Sourcius èl ma oé de bêllat doh compagnoneah en dud liber-tin, conservein e ras é innogance abad en amzér ag é youanquis. péhani e zou un oaid nialeurus eit en darne muyan ag en dud. Goudé en dout groeit ésludi, Bihui hum gonsacras de chervige Douéhagen llis, én ur receu en Urheu sacret. Biscoah bèlêg n’hum aqùiltas guet mui a fidéliié ag en ol devaericu agè gargue santel; maes ne oé quet hoali assès eit er Sant. Er garanté berhuidant en doé doh Doué, en deslr gredus en doé d’assureïn gùel é salvedigueali, e ras dehou quemér er resolution d’hum denneiti én un deserli benacaveitconduie urvuhé retiret, én urgontam-plein hemb*quin en treu ag en ncan. Cleue e ras conze a sant Guêltas, péhani e oé brudet déja a balamor d e santeleah, ha monnet e ras quenléh d'er havouèteit desquein guet-ou en hent ag er barfaection, Nellè quet clioége ur maestre abillob ér vuhè spirituel. Hum formein e ras a nezè élré en eu Sanl-men unamitié tinér merbet,péhani nezeliè achihue meit guet er vuhé* Én urscol quen evcellant, Bihui n'ellé manquein a avancein merbetèr pratique ag er vertuyeu, El lectur ag er Scriiur sacret, er méditation hag en orceson e oé é occupation continuel. Pe oé bet avertisset sant Guéltas guet un M\ de dremeine é Bretagne-Arvoriq, Bihui, péhani e oé é zis-ciple fidel ag er hompagnon ag é benigenneu bag ag é vorteficationeu, n'en doé quet bet poén erbeté qiiiltat é vro, è guérent, é amièd, aveit hélie é vaestre santel. Doaret én inisen a Uouat, en eu Sant e viliuas un herrat énou occupet a Zoué hemb-quin ha separeldoli er bed; maesdi-soleit oé bet ou retraed guet pesquôfion, péré ne gonzent ag ou sante-leah meitguet admiration , hag un nombre quer bras a zisciplèd e zas de gavouét sant Guêltas.ma oé bet obïiget de giiittaten inisen ha de se-huel ur hovand é Rhéuis. Bihui e oé unau agé venèh sauiélan. Er mira-